Om veranderingen in de Europese Unie te kunnen bewerkstellingen, moeten alle 28 landen het daarover eens zijn. Dus, in het meest positieve scenario zijn er jaren voor nodig om verdragen te onderhandelen en geïmplementeerd te krijgen.
Dat betekent dat het huidige vluchtelingenbeleid zoals dat in feite is gedicteerd door Angela Merkel formeel voorlopig gehandhaafd zal blijven.
Wat je nu ziet met betrekking tot dat Europese vluchtelingenbeleid, is dat een aantal landen in feite tegen hare hoogheid Merkel hebben gezegd: “Loop naar de hel”.
De doorsnee Europese burger heeft er genoeg van, zelfs in Duitsland. En dat is nog voordat dingen nog veel erger gaan worden, want er komt opnieuw een stroom van immigranten Europa binnen, dit keer via Italië.
In rubber bootjes en in gammele houten schepen riskeren vluchtelingen en immigranten iedere dag opnieuw hun leven op de Middellandse Zee in de ene wanhopige expeditie na de andere.
Deze stroom immigranten toont aan dat de EU allesbehalve controle heeft over deze nieuwe noodtoestand die het continent overspoeld. In enkele dagen tijd worden er duizenden en duizenden immigranten uit zee gevist door de Italiaanse kustwacht.
Sinds januari dit jaar zijn er al meer dan 100.000 immigranten aangekomen in Italië, terwijl meer dan 2.700 zijn verdronken tijdens de overtocht.
In Italië is men zich heel goed bewust van wat er speelt, terwijl er in de rest van Europa met mondjesmaat over wordt bericht.
Ondanks de deal met Turkije komen er nu toch ook weer meer immigranten aan in Griekenland, waar op dit moment 57.000 vluchtelingen vast zitten in ellendige opvangkampen.
Niet zo vreemd dat Merkel weer buigt als een knipmes voor de Turkse president Erdogan en laat doorschemeren dat alhoewel de Bondsdag de Armeense genocide erkent de Duitse regering niet gebonden is aan deze resolutie.
Merkel liet vrijdag haar woordvoerder Steffen Seibert verklaren dat die resolutie juridisch niet bindend is voor de Bondsregering. Weliswaar distantieert de Bondsregering er zich zogezegd niet van, maar – zo zei Seibert nog – het komt aan het gerecht en niet aan het parlement toe om te bepalen wat een volkenmoord is. Vooral met dat laatste waren de Turkse machthebbers in hun nopjes.
Zaterdagavond vloog Merkel naar China, om er de top van de G20 in Hangzhou aan de Oost-Chinese Zee bij te wonen. Daar ontmoette ze de Turkse president Recep Tayyip Erdogan bij wie er een brede glimlach voor haar afkon. En ziedaar, plotseling mogen Duitse parlementsleden weer naar Incirlik. Heeft Merkel een knieval gedaan voor Erdogan? Of was het realpolitik? De meningen van analisten zijn verdeeld.
Ondertussen heeft het accent van de vluchtelingenstroom zich op dit moment verlegd van de Turkse en Griekse wateren naar het centrale deel van de Middellandse Zee. Dit is met een snelheid gebeurt, waarop de EU, gezien haar enorme trage beslissingscapaciteit, nooit en te nimmer tijdig en adequaat op zal kunnen reageren.
Iedere actie die het wil nemen, heeft de toestemming nodig van de 28 overheden, en aangezien deze overheden voor een groot deel de vluchtelingencrisis door een eigen lens bekijken, is de gezamenlijk benadering die nodig zijn om dit urgente probleem te tackelen volledig verlamd en gebeurt er helemaal niets.
Hiermee hebben we weer een argument waarom de Europese Unie nooit en te nimmer zal werken. In iedere crisis situatie duurt het zo onvoorstelbaar lang, voordat er ook maar iets dat lijkt op een oplossing uit een Europese koker komt, dat het niet meer hoeft.
Het huis staat in brand, maar de brandweer kan niet komen, omdat alle brandweerlieden eerst een briefje bij hun vrouw moeten laten tekenen dat ze die dag wat later thuis mogen komen. Tegen de tijd dat de brandweer arriveert is het huis allang afgebrand.
De vluchtelingendeal met Erdogan zal geen stand houden, want zijn eisen zullen steeds veeleisender worden, totdat er een punt komt, waarop zelfs Merkel niet meer kan toegeven. Dat is het moment dat de sluizen ook daar weer wijd open worden gezet en Europa van twee kanten wordt overstroomd.
Een oplossing van de Europese Unie valt er niet te verwachten en daarom is de enige oplossing heel snel weg uit Europa en controle terug nemen over eigen land.
