Dat grote bedrijven van alles in het werk stellen om zo weinig mogelijk belasting te betalen is begrijpelijk en zolang ze dat doen binnen het kader van de bestaande wetgeving is daar ook helemaal niets mis mee.
Wanneer je als bedrijf de keus hebt om je te vestigen in land A waar je 50 procent belasting betaalt of land B waar je weg komt met maar 1o procent, dan is het heel begrijpelijk dat zo’n onderneming zich vestigt in land B.
Nadat je als onderneming die afspraken hebt gemaakt met een nationale overheid van een op papier zelfstandig en souverein land, komt er toch iets om de hoek kijken dat Europese Commissie heet.
Zoals dat nu weer gebeurt in verband met het Amerikaanse computerbedrijf Apple en de door haar gemaakte afspraken met de Ierse overheid.
Dit bedrijf heeft een gunstige regeling getroffen met de Ierse overheid en het bedrijf is sinds 1980 klaarblijkelijk al actief in het land.
Nu moet het bedrijf een achterstallige belasting gaan betalen van 13 miljard euro omdat de Europese Commissie van mening is dat wat Ierland heeft gedaan in strijd is met de Europese regels en ze heeft volkomen maling aan de afspraken die de Ierse overheid met Apple heeft gemaakt.
Dit is nu iets, waaruit blijkt dat landen die lid blijven van de Europese Unie hun zelfstandigheid al gewoon helemaal kwijt zijn.
Even helemaal los van het feit of Apple en/of andere bedrijven meer belasting hadden moeten betalen, feit is dat Apple op basis van gemaakte afspraken met de Ierse overheid zich in dat land heeft gevestigd.
Nu zegt de Europese Commissie gewoon dat ze totaal niets te maken heeft met gemaakte afspraken tussen beide partijen. Hetgeen gewoon inhoudt dat de Ierse nationale overheid niets heeft in te brengen dan lege briefjes.
Net zoals dat het geval was nog niet zolang geleden met Starbucks en de Nederlandse overheid.
Zo viel er vorig jaar oktober te lezen in de Volkskrant:
De Nederlandse fiscus heeft de Amerikaanse koffieketen Starbucks ongeoorloofde voordelen gegeven die de Europese Commissie aanmerkt als illegale staatssteun. Starbucks moet de Belastingdienst tussen de 20 en 30 miljoen euro terugbetalen. Nederland krijgt geen boete of andere straf. ‘Maar ik zou me als er als land voor schamen.’ Dat zei de Deense EU-commissaris Margrethe Vestager (Mededinging).
Tot zover de Volkskrant.
Nu kan je bij Nederland en Starbucks nog aanvoeren dat het vrij recente afspraken zijn, maar met Apple en Ierland gaan we terug tot 1980.
Niet alleen haalt dit soort acties natuurlijk alle vertrouwen bij grote ondernemingen weg in nationale overheden, het is voor ons burgers een teken aan de wand dat onze eigen overheid totaal niets meer heeft in te brengen.
En dat is schokkend, want dat betekent dat we totaal zijn overgeleverd aan de willekeur van ongekozen technocraten in Brussel, voor wie niet meer zijn dan een kleine provincie die moet doen wat de politieke elite in Brussel het opdraagt.
Als dit soort dingen niet alle alarmbellen laat afgaan bij de bevolking, dan zal het waarschijnlijk nooit gebeuren. Nog zou Nederland de wurggreep van de EU kunnen ontsnappen, maar voor hoelang nog voordat het geen kant meer op kan?
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
