We leven op dit moment in een wereld die een beetje onwerkelijk aan doet. Ogenschijnlijk gaat alles goed, want de aandelenbeurzen van de Westerse wereld staan zo ongeveer overal op recordhoogte en dus verwacht je daarbij een bloeiende economie.
Echter, wanneer je als gewoon mens om je heen kijkt naar zo maar wat nieuwsberichten, dan zie je een beeld waar je allesbehalve vrolijk van wordt en waar zeker geen extreem hoge aandelenkoersen bij passen.
De economische groei in de eurozone is vorig kwartaal uitgekomen op gemiddeld 0,3 procent.
De groei was vorig kwartaal zwakker dan in de eerste drie maanden van dit jaar. In die periode werd een vooruitgang met 0,6 procent gemeten.
Ons land doet het dan iets beter dan het gemiddelde, maar het is en blijft allemaal maar een kwestie van hangen en wurgen, waarbij er ook landen zijn in de Eurozone die helemaal geen economische groei hebben zoals Italië.
De stagnatie van de op twee na grootste economie van de eurozone kwam onverwacht. Economen rekenden in doorsnee op een groei van 0,2 procent, na een plus van 0,3 procent in de eerste drie maanden van dit jaar.
Dit nadat de Europese Centrale Bank in januari 2015 laat weten de economie te zullen stimuleren met 60 miljard euro per maand, hetgeen inmiddels is verhoogd naar 80 miljard euro per jaar.
Ondanks al die miljarden die er zijn bijgemaakt, zie je dat niet terug in mooie economische groeicijfers. Wat je ziet na de crisis van 2008 is een herstel van de aandelenbeurzen, maar niet een herstel van de werkelijke economie.
Een land waar ze al heel lang bezig zijn met bijdrukken van geld en negatieve rente is Japan. En heeft het daar iets uitgehaald?
Het volgende valt nu te lezen in het nieuws:
De Japanse economie is vorig kwartaal nauwelijks gegroeid. Met de tegenvallende groei loopt de druk op de Japanse centrale bank op om met nieuwe stimuleringsmaatregelen te komen.
Wat we zien is dat centrale banken de geldpersen volop laten draaien, dat dit een positief effect heeft op de aandelenmarkten, maar niet of nauwelijks zoden aan de dijk zet voor de werkelijke economie.
En aangezien de werkelijke economie nog altijd de basis is voor een gezonde samenleving, hebben we een probleem.
De Bank of Japan heeft intussen zoveel aandelen van bedrijven gekocht dat het in 2017 bij een kwart van de belangrijkste Japanse bedrijven de grootste aandeelhouder zal zijn. Onlangs kwam aan het licht dat de centrale bank van Zwitserland, SNB, voor miljarden aan Amerikaanse aandelen heeft gekocht het afgelopen kwartaal.
Beleggers verkopen massaal aandelen omdat ze geen vertrouwen meer hebben in de economie en de centrale banken kopen ze op. Dit heeft natuurlijk niets meer te maken met normale marktwerkingen, maar met enorme manipulaties om de markten kunstmatig hoog te houden.
Net zoals er bij ons en in Amerika van al die bijgedrukte miljarden niets bij de burgers terecht komt, zo gebeurt hetzelfde nu in China. Ook daar zijn de afgelopen kwartelen duizenden miljarden dollars aan nieuw krediet gemaakt en dat geld wordt opgepot door Chinese banken en bedrijven omdat ze bang zijn voor de toekomst en dus ook dat geld komt niet in de werkelijke economie terecht.
En dan komt de bank die door het IMF de grootste risicobank op dit moment wordt genoemd, de Deutsche Bank, met een oplossing.
Er is een crash nodig om alles en iedereen goed wakker te schudden en te laten beseffen dat er echt iets moet gebeuren om de wereldeconomie uit het slop te halen en dat beleidsmakers teveel geloven dat alles goed is omdat de aandelen vanwege de interventie van de centrale banken zo hoog staan.
Wat ze er bij de Deutsche Bank niet bij vertellen is dat zij waarschijnlijk de eerste zullen zijn die omvalt bij een dergelijke crash.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
