We leven zo langzamerhand in een soort surrealistische wereld die misschien nog wel het best wordt getypeerd door de komende Amerikaanse presidentsverkiezingen. De tegenstrijdigheid en het bedrog aan beide kanten is zelfs teveel voor de extravagante Amerikanen die toch wel wat politieke bullshit zijn gewend.
Het wordt tijd dat we wakker worden in een nieuwe realiteit. Alle commentaren in de media gaan van het incorrecte standpunt uit dat de huidige stand van zaken zich zal handhaven en dat het enige dat wij hoeven te doen is te zorgen dat we kunnen omgaan met de dynamiek van die situatie.
Dat dit absoluut niet het geval zal zijn, is de mening van de Amerikaanse auteur James Howard Kunstler, die verder onder andere schrijft:
Neem bijvoorbeeld Grootvizier Paul Krugman (econoom) die in de New York Times van vandaag ervoor pleit dat Amerika nog meer geld moet lenen om de haar infrastructuur te repareren. Klinkt dat als een goed idee? Nog kapitalen erbij lenen om de Amerikaanse wegen weer geasfalteerd te krijgen zodat we terug kunnen keren naar een groei economie.
Hier komt de adder onder het gras: De groei economie waarover ze kletsen is verdwenen. Je kunt er met een vork doorheen prikken. De techno-industriële fantasiewereld is aan haar eind gekomen.
We gaan aan een nieuwe langdurige periode beginnen van krimp van activiteiten, productiviteit en bevolking en de saillante vraag is hoe ongeregeld zal de lange noodtoestand worden van de reis naar de nieuwe werkelijkheid in de wereld?
De wens om alle goedverdienende zaakjes in de lucht te houden is begrijpelijk. Ze hebben veel comfort, gemak en luxe gebracht. Maar we bevinden ons niet langer in een wereld vol van overvloed, waarbij we slechts een beetje van de toekomst hoeven te lenen om vandaag de dag te kunnen genieten van een ongekende rijkdom.
We zijn daar geweest en we hebben dat gedaan en onze hedendaagse techno-narcistische wens om al die gespendeerde materiële overvloed te vervangen door een Pokemon Go virtuele werkelijkheidseconomie zal ongetwijfeld leiden tot een tijdperk van ontgoocheling.
Het lenen van de toekomst werkt alleen als je een reële kans hebt om de toekomst terug te betalen. De instituten die ons regeren hebben al een tijdlang volgehouden dat onze schulden terug betaald kunnen worden. Maar natuurlijk is dat niet zo en dat is slechts één spaak in het grote fraudewiel dat sinds de herfst van 2008 genadeloos in het ritme van de seizoenen ronddraait.
Waar we mee te maken krijgen is het einde van een tijdperk, het einde van een oude en het begin van een nieuwe dynamiek.
We hebben al jarenlang te maken met monetaire deflatie, want dat is wat er gebeurd als schulden niet kunnen worden betaald, het geld verdwijnt.
Nu zullen wij de andere kant van deflatie gaan meemaken: De krimp van het productieproces, handel, lonen en al die andere bekende kenmerken van groei en het ten einde lopende techno-industriële tijdperk.
De verschillden trucjes en strategien die door de almachtige centrale banken worden geprobeerd om deze komende krimp te vermijden zullen voor nog veel grotere verstoringen in de markten leiden. Uiteindelijk zal dit leiden tot een grote slag om de kruimels van de geschiedenis.
Dat manifesteert zich onder andere door wereldwijde radicale politiek, inclusief islamitisch jihaidisme, en het Westerse antwoord op Trump, Marie LePen en het ontluikend Duitse rechts extremisme. Deze huidige manifestaties zijn waarschijnlijk nog mild te noemen bij wat er nog gaat komen.
Er is niet één van de huidige machthebbers die in staat is om grip te krijgen om de werkelijkheid van onze situatie. We moeten proberen te redden wat er te redden valt, kleiner worden en ons meer bescheiden opstellen op onze aanwezigheid hier, want anders zal de planeet zelf de “delete” knop voor ons indrukken.
De hierboven genoemde verstoringen van de markten worden steeds groter in een alsmaar toenemende centrifugale wervelwind. We hebben werkelijk geen idee van wat we eigenlijk aan het doen zijn en toevalligerwijze valt dat samen met de meest krankzinnige verkiezingen die we ooit in dit land hebben gehad.
De financiële structuren van het alledaagse leven lijken meer kwetsbaar dan ooit. De zwaartekracht wint het altijd.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
