Het zal weinig mensen verbazen dat een overweldigende meerderheid van burgers uit de Europese Unie niet gelukkig zijn met de manier waarop de EU de vluchtelingencrisis heeft aangepakt.
Om de gevoelens van de Europese burger in kaart te brengen voor wat betreft de tevredenheid met de manier waarop de EU is omgegaan met die crisis zijn er door Pew Research Center een aantal onderzoeken uitgevoerd.
Hier volgen enkele conclusies uit die onderzoeken:
Vorig jaar zijn er een record aantal asielaanvragen geweest van in totaal 1,3 miljoen mensen in de 28 lidstaten van de EU en Noorwegen en Zwitserland. Dit is het dubbele van het vorig record uit 1992 dat op 700.000 stond en werd veroorzaakt door de ineenstorting van de Sovjet Unie en de val van de Berlijnse muur.
De asielzoekers verspreiden zich niet gelijkmatig over de landen van de EU, waardoor sommige landen veel meer aanvragen voor de kiezen kregen dan anderen.
Verreweg de meeste asielaanvragen per 100.000 inwoners kreeg Hongarije. Dat land kreeg 1.770 asielaanvragen per iedere 100.000 inwoners, daarna komt Zweden met 1.600 per 100.000 inwoners en Duitsland kreeg 540 per 100.000 inwoners.
Andere landen kregen maar heel weinig zoals Frankrijk met 110 aanvragen per 100.000 inwoners en Engeland maar 60 op datzelfde aantal inwoners. In Nederland viel het vergeleken met Hongarije en Zweden nog mee met 250 asielaanvragen per 100.000 inwoners en de teller voor België staat op 350 aanvragen per 100.000 inwoners.
De Europese bevolking is alles behalve tevreden met de manier waarop de EU de vluchtelingencrisis heeft behandeld. Volgens een dit voorjaar gehouden onderzoek van Pew was de meerderheid in 10 onderzochte landen niet gelukkig met het vluchtelingenbeleid en zeker ook niet met de deal die Europa met Turkije heeft gesloten.
De afkeuring van het beleid was het grootst in landen die de meeste vluchtelingen te verwerken kregen. Zo waren 94 procent van de Grieken en 88 procent van de Zweden niet gelukkig met de manier waarop de EU de zaken heeft aangepakt. Hoewel Griekenland niet de eindbestemming was van de meeste vluchtelingen, kwamen er toch alleen al in 2015 ongeveer 850.000 asielzoekers dat land binnen.
Ook in landen met een lager aantal asielzoekers was het grootste deel van de bevolking niet gelukkig met de EU en het afhandelen van de crisis. Zo waren 70 procent van de Fransen niet gelukkig daarmee, 70 procent van de Engelsen en 63 procent van de Nederlanders.
Eindconclusie: Bijna niemand is gelukkig met de EU en de manier waarop zij omgaan met de crisis.
In de tien door Pew dit voorjaar onderzochte landen gelooft meer dan de helft van de inwoners dat met de stroom vluchtelingen ook de kans op terrorisme sterk toeneemt. Daarnaast maken veel Europeanen zich zorgen dat de asielzoekers een te grote economische belasting op het systeem zullen veroorzaken.
Wat natuurlijk al meer mensen is opgevallen, zijn het hoge aantallen mannen onder de vluchtelingen. In totaal bestaat 73 procent uit mannen en dan voornamelijk jonge mannen in de leeftijdsgroep tussen 18 en 34.
Met dat grote aantal ongelukkige inwoners in de Europese Unie over het door de EU gevoerde beleid, moet je je afvragen of dit het einde van de EU wordt.
Veel experts dachten altijd dat het de rampzalige Europese economie en de daaraan gekoppelde schuldencrisis zou zijn die het eind van de EU zou inleiden, maar misschien heeft het universum heel andere plannen.
Met de economie en schuldencrisis hebben de ongekozen technocraten in Brussel een bewonderingswaardige behendigheid laten zien om samen te zweren, te dreigen, zaken vooruit schuiven en te liegen. Maar, misschien zal de vluchtelingencrisis net een brug te ver zijn voor ze en een werkelijke bedreiging vormen voor het Europese project.
Een niet aflatende stroom van asielzoekers gedurende een periode van enkele weken was tenslotte al genoeg om een eind te maken aan het enige wapenfeit van de EU en dat is het Schengen akkoord waarbij interne grenzen worden opgeheven.
En wanneer je Schengen weg haalt van de EU, wat hou je dan eigenlijk nog over? Een verzameling landen die door een stel bureaucraten worden gedwongen om net te doen alsof ze onderdeel vormen van de superstaat Europa. Een verzameling van schuldslaven en technocratische meesters.
Hoelang gaat dat stand houden?
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
