Een hele goede manier om carrière te maken is om de politiek in te gaan en om dit manier eerst in de Tweede Kamer en vervolgens met een beetje of geluk of in het Europese Parlement terecht te komen of onderdeel uit te gaan maken van het kabinet als minister of staatssecretaris.
Doe je dat goed, dan is je kostje gekocht, want dan lonkt het bedrijfsleven met allerlei leuke commissariaten of een hele mooie duur betaalde overheidsbetrekking als burgemeester of hoofd van de één of andere staatsinstelling.
En of je het goed doet of niet, wordt niet afgemeten aan de dingen die je voor de bevolking hebt weten te bereiken, maar hoe goed je aan bepaalde personen hebt gedacht tijdens je bewindsperiode.
Zo hadden we een tijd geleden ene Jan Kees de Jager als Minister van Financiën. Deze man bezwoer ons bij hoog en bij laag dat alle geld dat naar Griekenland ging terug zou komen.
Nederland krijgt al het geld dat aan Griekenland is geleend uiteindelijk terug. Mét rente. Dat zegt minister De Jager van Financiën. “Daar ga ik absoluut van uit.”
De Jager is ondertussen allang van het toneel verdwenen, niemand herinnert zich wat deze man heeft gedaan, maar ondertussen is hij als CFO, vrij vertaald financiële directeur bij KPN, en houdt hij zich met heel andere dingen bezig. Ondanks alle beloften destijds van diezelfde Jan Kees de Jager is de enige manier waarop wij Grieks geld terug krijgen als wij Grieken nog veel meer geld gaan lenen, waarmee zij ons dan weer terug kunnen betalen om ze vervolgens nog veel meer geld te lenen zodat ze ons terug kunnen blijven betalen.
Die zeepbel zal natuurlijk een keer uit elkaar spatten en het grootste deel van de Griekse schuld zal vroeger of later weg gescholden moeten worden, omdat het land nooit en te nimmer uit het dal zal kunnen klimmen.
Net zoals een De Jager dan al lang is verdwenen naar een goed betaalde baan en niemand later nog precies weet wat de man heeft uitgespookt in de tijd dat hij minister was, zo zal dat ook gaan met Jette Klijnsma. Die zal niet verdwijnen naar het bedrijfsleven omdat geen bedrijf haar wil, maar zij zal een leuke job ergens bij de overheid krijgen, waar ze weinig kwaad kan. Ze is tenslotte de elite heel erg van dienst geweest.
Jette Klijnsma mag niet vergeten worden. Zij is degene die op heel geniepige wijze de goedkeuring er doorheen drukte bij de Tweede Kamer voor de zogenaamde nieuwe internationale richtlijnen voor pensioenen. Dit betekent concreet dat de controle van de pensioenfondsen op ieder gewenst moment volledig in Brussel terecht kan komen op een moment dat Brussel dat wenselijk acht.
Wanneer dan over enkele jaren er één grote Europese pensioenpot zal zijn, hetgeen volgens een artikel bij The Post Online het geval is, dan is het goed om te weten dat Jette Klijnsma die tegen die tijd als beloning haar leuke nieuwe baantje is begonnen dit voor elkaar heeft weten te krijgen.
Wij hebben al eerder gezegd, dat niemand van de Kamerleden, behalve mensen als Pieter Omtzigt door hebben waarvoor ze eigenlijk hebben getekend.
In die richtlijnen voor internationale pensioenen zit namelijk een geniepig artikel en dat is artikel 60. Er zijn ondertussen al talloze experts die hebben gewaarschuwd dat dit artikel waar staat “The Union may adopt measures”, betekent dat ze op ieder gewenst moment met die pensioenpotten kunnen doen wat ze willen.
Brussel kan besluiten dat alle pensioengelden in Europa vanwege de uniformiteit in één grote pot terecht komen, hetgeen betekent dat heel Europa gaat meedelen in de Nederlandse pensioenpotten omdat die verreweg de grootste bijdrage voor deze nieuwe Europese pot zullen vormen.
Daarnaast kan de EU besluiten dat de bankencrisis nu toch wel heel erg uit de hand loopt en dat de bankiers dit keer maar gered moeten worden uit de nieuwe uniforme Europese pensioenpot.
Wordt wakker Nederland en lees de woorden van de voorzitter van Europese Commissie, Jean Claude Juncker en huiver:
“We beslissen iets. Daarna wachten we een tijdje om te zien of er wat gebeurt. Volgt er geen misbaar, breekt er geen opstand uit –de meesten weten toch niet wat er is beslist- dan gaan we weer wat verder. Stapje voor stapje, totdat er geen terugkeer mogelijk is.”
Deze uitspraak van Europese Commissievoorzitter Juncker in Der Spiegel geldt onverkort ook voor de Europese ontwikkelingen rondom onze pensioenen.
En de mensen die bij ons verantwoordelijk zijn voor al de drama’s die zich in de toekomst zullen ontwikkelen, zijn dan allang vertrokken en niemand weet meer wie ze waren.
