Eén van de grootste probleemgebieden is toch altijd weer het commercialiseren van bepaalde kerntaken die eigenlijk door een overheid uitgevoerd dienen te worden.
Het zorgen voor zieke en of hulpbehoevende mensen is niet iets wat je bij voorkeur in handen moet leggen van mensen die een commercieel belang hebben. Zieke en hulpbehoevende mensen moeten worden geholpen en wat het kost dat kost het.
Als er ergens een taak is die geschikt is voor een overheid, dan is het wel om te zorgen dat iedereen, ongeacht of ze arm of rijk zijn, of ze wel geld hebben of niet, medische hulp en verzorging kan krijgen als dit nodig is.
In plaats van al die miljarden euro’s die worden gespendeerd om ons gelukkige inwoners te maken van het Groot Europese Rijk en al die miljarden euro’s die worden gebruikt om krakkemikkige banken in Verweggistan overeind te houden “omdat we solidair” moeten zijn, kunnen ze dat geld vele malen beter gebruiken voor de zieke en hulpbehoevenden in dit land.
Wat we nu hier hebben zijn zoals gewoonlijk commerciële bedrijven die allemaal een krankzinnig dure bestuurder nodig hebben, die er vervolgens een puinhoop van maken en het volgend jaar weer precies hetzelfde doen.
Het volgende stukje komt bij BNR vandaan:
Directeuren van de slechtst presterende verpleeghuizen, krijgen het vaakst een topsalaris, blijkt uit onderzoek van de Volkskrant. De PvdA heeft vandaag vragen gesteld.
Bij zeven van de elf instellingen die op de zwarte lijst staan van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, verdienen bestuursleden meer dan de balkenendenorm van 178 duizend euro.
Dit stukje stond in de Telegraaf op 30 juni:
Gisteren berichtte deze krant al over zorginstellingen voor gehandicaptenzorg, thuiszorg en psychische begeleiding, die hoge winsten boeken en die als dividend uitkeren aan de directeur die tevens aandeelhouder is. Dat was aan de hand van onderzoek naar jaarrekeningen van Gelderse zorgbedrijfjes. In de Tweede Kamer werd furieus gereageerd.
Tot zover de Telegraaf.
Keer op keer op keer is het weer hetzelfde verhaal. De overheid, en ook die lui in de Tweede Kamer die nu zo furieus reageren hebben er alles aan gedaan om het zorgen voor zieken en hulpbehoevenden onder te brengen bij commerciële bedrijven.
Wanneer deze bedrijven dan vervolgens doen wat commerciële bedrijven horen te doen, dan wordt er moord en brand geschreeuwd. Dan opeens moeten commerciële bedrijven laten zien dat ze al hun geld gebruiken “om te zorgen voor de Nederlandse zieken en hulpbehoevenden”.
Het getuigt van boter op je hoofd dat je als politicus kritiek durft te hebben op ondernemingen die doen wat commerciële bedrijven doen.
Je moet dan ook niet die bedrijven de schuld geven, je moet als overheid de hand in eigen boezem steken, stoppen met alles wat ooit overheid was in de verkoop te doen en de soevereiniteit van dit land te verpatsen aan ongekozen technocraten in Brussel.
Je moet als overheid weer de verantwoording nemen door te zorgen voor je eigen bevolking, in plaats van de Griekse of de Portugese of de Cyprische of enzovoort.
Breng het ziekenfonds terug, waardoor de wurggreep van de eigen bijdragen bij veel mensen weg valt en deze weer gewoon naar de dokter kunnen als ze zich niet lekker voelen. Gebruik de miljarden die je bespaart door niet meer al die Zuid Europese landen te sponsoren voor zorginstellingen die weer gewoon zonder winstoogmerk draaien en waar het belang van het bestuur niet is om geld te verdienen, maar om voor mensen te zorgen.
De antwoorden zijn zo eenvoudig en toch wordt er iedere keer weer opnieuw gestemd op een politieke elite die alles kapot maakt.
