Het lijkt erop alsof de Europese landen één voor één te maken krijgen met terroristische aanslagen. Eerst was het overal Frankrijk waar de klok sloeg en nu is Duitsland achter elkaar in het nieuws met het ene rampzalige bericht na het andere.
Hier een bericht uit het nieuws gisteren:
Een Syrische asielzoeker heeft zondag in het Zuid-Duitse Reutlingen een vrouw met wie hij ruzie had gekregen, met een machete gedood. Volgens enkele Duitse media was de vrouw zwanger.
En nog een andere:
Bij een bomaanslag in het Duitse Ansbach, veertig kilometer ten westen van de stad Neurenberg, zijn twaalf mensen gewond geraakt. De dader kwam om het leven.
De explosie vond zondagavond plaats rond 22.15 uur bij een wijnbar in de oude binnenstad. De dader, een 27-jarige Syrische vluchteling, is bij het incident om het leven gekomen.
In Frankrijk is de noodtoestand de afgelopen week wederom verlengd en dit keer niet met drie maanden zoals de vorige keren, maar nu met zes maanden. Onder de noodtoestand heeft de overheid eigenlijk blanco volmachten om te doen wat het wil en is het normale rechtssysteem als het ware tijdelijk opgeschort. Dit betekent bijvoorbeeld dat ze zonder bevel van een rechtbank huizen mogen binnen vallen of mensen van straat plukken zonder dat deze recht hebben op een advocaat of worden voorgeleid bij een rechter.
Kortom, de normale rechtstaat zoals wij die kennen bestaat dan niet meer. Noodtoestanden worden eigenlijk alleen in het leven geroepen bij echt grote rampen. In Frankrijk heerst nu al de noodtoestand sinds eind vorig jaar de grote aanslagen plaats vonden in Parijs, zoals bij het Bataclan theater.
Gaat ook een Duitsland binnenkort iets dergelijks doen, omdat daar nu de ene na de andere aanslag plaats te vindt?
En zullen daarna de aanslagen zich verplaatsen naar andere landen zoals misschien Nederland totdat ook daar de noodtoestand zal worden afgekondigd?
In ons land wordt ondertussen druk gepraat over de Hollandse droom. Het volgende viel gisteren in de Telegraaf te lezen:
De ’Hollandse droom’ bestaat. Maar extreme krachten in onze samenleving moeten dan niet de kans krijgen die te ondermijnen. Dat stellen regeringspartijen VVD en PvdA in reactie op de reeks heftige gebeurtenissen van de afgelopen weken.
Wat ze verder in het stuk niet duidelijk maken is wat ze nu precies bedoelen met die Hollandse droom.
Met een beetje dieper spitten kom je die uitdrukking weer tegen bij de benoeming van de Marokkaanse Khadija Arib als Kamervoorzitter:
Zou de Kamer het aandurven Arib te kiezen ondanks de ophef die de PVV over haar kandidatuur veroorzaakt en daarmee iets van een Hollandse Droom zichtbaar te maken: van immigrantenmeisje tot voorzitter van het hoogste college van staat?
Bovenstaande stond in Trouw en ja de Kamer heeft het aangedurfd om haar te benoemen.
Natuurlijk is het prachtig als een immigrantenmeisje erin slaagt door hard werken en zich aan te passen aan de Nederlandse maatschappij een dergelijke carrière kan maken. Voor haar en voor een hoop andere immigranten zal dit misschien ook een Hollandse droom zijn.
Als alle nieuwkomers in ons land als doelstelling hadden een dergelijke Hollandse droom te verwezenlijken, dan zou er ook totaal geen probleem zijn.
Echter, het overgrote merendeel heeft geen enkele intentie om ooit op te gaan in onze maatschappij. Dit bleek overduidelijk uit de reactie van de Turken in ons land na de mislukte staatsgreep in dat land.
Het blijven dromen over een Hollandse droom zal dit probleem echt niet gaan oplossen. Er niet over mogen praten omdat je dan als extreem rechts wordt bestempeld zal het ook niet oplossen.
Het probleem bestaat en een volgend kabinet zal toch echt op een andere manier dit probleem moeten aanpakken dan met (Hollandse) dromen.
