Door alle gebeurtenissen de afgelopen dagen is de mislukte Turkse staatsgreep een klein beetje naar de achtergrond verdwenen.
Dit is natuurlijk wat de Turkse president Erdogan ook het liefste ziet. Hoe minder aandacht er wordt geschonken aan al zijn acties, des te beter.
We hebben gezien hoe hij de website Wikileaks in Turkije heeft geblokkeerd omdat deze honderdduizenden e-mails online heeft gezet, afkomstig van de server van de politieke AKP partij van Erdogan.
Ook hebben we gezien hoe onze leiders helemaal niets zullen doen, ongeacht wat Erdogan doet, omdat hij de sleutel heeft tot de Europese energievoorziening en een paar miljoen vluchtelingen achter de hand die hij zo deze kant kan opsturen.
Onze leiders buigen als knipmessen voor de man die nu ook meer dan 1.000 privéscholen heeft gesloten, daarnaast meer dan 1.200 liefdadigheidsinstellingen, 19 vakbonden, 15 universiteiten en 35 ziekenhuizen. De overheid heeft ook gezegd dat ze alle bezittingen van deze instanties in beslag zullen nemen, omdat er banden zouden zijn met Fethulla Gülen.
En omdat hij toch bezig was, heeft Erdogan besloten dat ze onder de afgekondigde noodtoestand mensen zonder enige vorm van proces of andere bescherming 30 dagen kunnen opsluiten.
Afgelopen vrijdag deelde de Turkse ambassadeur in Amerika mee dat er een formeel uitleveringsverzoek voor Gülen is ingediend bij de Amerikaanse overheid. Turkije verwacht dat Amerika snel zal handelen in deze, maar advocaten hebben al gezegd dat dit soort uitleveringsprocedures jaren kunnen duren.
Tijdens de top van G20 ministers met centrale bankiers in China gisteren, verklaarde de Turkse vicepremier Mehmet Simsek met een stalen gezicht dat Turkije de democratische principes zal respecteren. Over de opschorting van het mensenrechtenverdrag werd even niet gesproken.
Inmiddels zijn er in Turkije meer dan 75.000 mensen ontslagen en meer dan 11.000 gearresteerd. Niet alleen zijn deze mensen bijvoorbeeld ontslagen als politieman, ze krijgen nu dankzij een verordening van Erdogan zelfs geen werk meer als beveiligingsbeambte.
Opvallend is hoe mild de pers is over de situatie in Turkije. Zou bijvoorbeeld Poetin hetzelfde gedaan hebben in Rusland, dan zou de wereld te klein zijn geweest en had ieder zichzelf respecterend blad opgeroepen om deze tiran te verdrijven.
Wij, als Nederland hebben de afgelopen week ook een wijze les kunnen leren van de mislukte staatsgreep in Turkije en dat is de volgende:
Na de mislukte Turkse staatsgreep zien we pas duidelijk dat de integratie van Turken in ons land volledig is mislukt. Er zullen gerust Turkse gezinnen zijn die een normaal onderdeel vormen van de Nederlandse maatschappij, maar het overgrote deel is dat niet.
Dit staat er in de Wikipedia:
De Turkse Nederlanders vormen de op een na grootste bevolkingsgroep in Nederland met zo’n 400.000 tot 500.000 mensen.
Dat zijn heel veel mensen.
Als er één ding duidelijk is geworden de afgelopen week, dan is dat Turkse Nederlanders niet of nauwelijks bestaan.
De Turken in dit land zijn Turks, ze denken Turks, ze voelen zich Turk en ze zien of Erdogan of Gülen als hun leider.
Niet alleen bij Turken zie je dit, maar ook bijvoorbeeld bij andere bevolkingsgroepen zoals Marokkanen.
Waarmee het sprookje van een multiculturele samenleving, waarbij iedereen een positieve bijdrage levert aan de maatschappij voorgoed naar de prullenbak kan.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
