Normaal gesproken weet de (financiële) elite heel goed hoe ze elkaar uit de wind moeten houden. Het feit dat er eigenlijk nooit een topbankier voor de rechter verschijnt onderschrijft deze stelling.
Waar normaal gesproken de leiding van een bedrijf verantwoordelijk is voor wat ondergeschikten uitvoeren, is dat bij banken niet het geval. De Rabobank bijvoorbeeld is schuldig bevonden aan een zeer ernstige misdaad tegen de mensheid, namelijk het manipuleren van de rente, het zogenaamde Libor schandaal.
En dan krijg je zoiets:
Hoewel de Rabobank het vertrouwen van de rechtsorde en de financiële markten ernstig heeft geschaad vanwege de manipulatie met de Libor-rentetarieven, zal de bank in Nederland niet strafrechtelijk worden vervolgd.
Dat heeft het Gerechtshof in Den Haag vandaag bekendgemaakt die een klacht van klanten van de Rabobank heeft afgewezen.
Volgens het hof zijn de schokkende malversaties in de financiële markt reden voor strafvervolging, maar wordt daar toch van afgezien mede vanwege de boetes die al aan de Rabobank zijn opgelegd.
Tot zover het bericht van vorig jaar.
Wanneer we in China zouden hebben gewoond, dan was de hoofddirectie van de Rabobank hoogstwaarschijnlijk ter dood veroordeeld, als we in IJsland hadden gewoond had diezelfde directie voor jaren en jaren achter de tralies verdwenen, maar in ons land lopen ze nog gewoon feest te vieren zoals ze altijd hebben gedaan.
Dus, wanneer er een hooggeplaatste bankier voor een rechter moet verschijnen, is er eigenlijk automatisch meer aan de hand.
En dat lijkt het geval met Christine Lagarde, de baas van het Internationaal Monetair Fonds (IMF).
Het volgende bericht verscheen afgelopen vrijdag in de media:
Directeur Christine Lagarde van het Internationaal Monetair Fonds moet terechtstaan voor haar aandeel in betalingen aan de zakenman Bernard Tapie in 2008. Dat heeft de hoogste Franse beroepsrechter vrijdag bepaald.
Lagarde had beroep aangetekend tegen de beslissing van een rechter in December dat zij terecht moest staan voor haar rol in de betaling van 400 miljoen euro aan Tapie toen zij minister van Financiën was.
Tapie verkocht begin jaren negentig aandelen Adidas aan de voormalige Franse staatsbank Crédit Lyonnais. Die verkocht de aandelen later voor veel meer door, waarop Tapie claimde dat hij bedrogen was. Jaren later trof Lagarde als minister van Financiën een regeling met Tapie. Hij kreeg toen de miljoenenvergoeding.
Lagarde heeft niet zelf financieel geprofiteerd van de arbitrage. Ze ontkent dat ze iets verkeerd heeft gedaan. Volgens justitie zou Lagarde advies van experts hebben genegeerd.
Tot zover de berichten.
Volgens buitenlandse media wordt zij beschuldigd van nalatigheid. Het IMF heeft in een verklaring laten weten niet te zullen reageren op deze zaak, zolang deze nog onder de rechter is, maar er alle vertrouwen in te hebben dat hun hoogste baas heel goed in staat is om haar taken uit te voeren.
Dat was het show gedeelte voor de buitenwereld. Wanneer iets dergelijks gebeurd, dan betekent dat simpelweg dat Christine Lagarde wordt opgeofferd, de laan uitgestuurd en dat haar carriere bij het IMF ten einde is.
Deze zaak zal de komende maanden nog wat voortslepen, maar binnen niet al te lange tijd zal Christine “haar conclusies trekken” en ontslag nemen. Zo gaat het dat in dit maffia milieu.
Dit verhaal begint heel veel te lijken op dat van haar illustere voorganger, Dominique Strauss Kahn, ook wel DSK genoemd. Ook deze man is vakkundig op een zijspoor gezet en is hij van mogelijk nieuwe Franse president en hoofd van IMF via een aantal hoogstwaarschijnlijk in elkaar gezette beschuldigingen over een verkracht kamermeisje in de anonimiteit verdwenen.
Een mogelijke reden dat men Christine Lagarde wil lozen, is omdat zij er al langere tijd op loopt te hameren dat de enige manier om Griekenland weer enigszins op de rit te krijgen, het wegstrepen van een deel van de schuldenlast is.
Dit gaat natuurlijk lijnrecht in tegen het door Angela Merkel gewenste beleid van iedere stuiver die als “hulp” via Griekenland hoofdzakelijk bij de Duitse en Franse banken terecht is gekomen, door de Grieken moet worden terug betaald.
Hoe dan ook, de dagen van Christine Lagarde bij het IMF zijn geteld.
