Olie en gas is de reden dat de EU nog steeds Erdogan steunt

In een normale wereld had zelfs de Europese Unie alle banden met Turkije verbroken vanwege de manier waarop het land continue op diverse fronten de mensenrechten schendt.

Dat zal waarschijnlijk nog vele malen erger worden nu Erdogan voor een periode van drie maanden de noodtoestand heeft afgekondigd en het land ook maar gelijk even het mensenrechtenverdrag heeft opgeschort.

Maar, wat doe de EU? Deze zegt in een verklaring dat de deal met Turkije over de vluchtelingen en het visumvrij reizen naar Europa voor alle Turken nog steeds van kracht is. En om het helemaal bont te maken gaat Minister van Buitenlandse Zaken, Bert Koenders, aankomende zondag aanschuiven bij een nogal geheim gehouden vergadering van de EU met mogelijke nieuwe lidstaten zoals Turkije en de Balkanlanden over toetreding tot de EU.

Maar, wat uiteraard niet aan de grote klok wordt gehangen is de ware reden dat de EU de Turkse president Erdogan blijft steunen, ongeacht wat deze doet. Natuurlijk heeft het vluchtelingenprobleem daar ook mee te maken, maar de werkelijk achterliggende reden is energie.

Iedere dag varen er door de Bosporus ongeveer 3 miljoen vaten olie. Dit is gelijk aan ongeveer 3 procent van de hele wereldhandel. Nu lijkt dat niet veel, maar het vertegenwoordigt wel meer dan 25 procent van de Europese energievoorziening.

Volgens cijfers van de Europese Commissie heeft de EU vorig jaar 1.559 miljard vaten olie vanuit Rusland geïmporteerd. Dit komt neer op een gemiddelde van iets meer dan 4 miljoen vaten per dag.

Naast de Bosporus is Turkije ook nog het land waar twee pijplijnen doorheen lopen voor ruwe olie vanuit het Kaspische Zee gebied en Irak. En dan is er natuurlijk nog het project van de EU dat heet Zuidelijke Gas Corridor, waarbij gas geleverd moet gaan worden uit landen van het Midden Oosten aan Europa, waardoor het minder afhankelijk wordt van Russisch gas. Ook hier speelt Turkije een cruciale rol omdat de gasleidingen door Turkije zullen lopen.

Dan is er nog de Turkse havenstad Ceyhan, waar zich een grote Turkse olie export terminal bevindt. Dit is het punt waar twee pijplijnen vanuit Azerbeidzjan en Irak eindigen en ook de haven van waar volgens vele bronnen uiteindelijk de ISIS olie wordt verscheept.

Het belang van Turkije als doorvoorland voor energie zal met de komende jaren alleen maar groter worden, niet minder.

Ook het Syrische conflict vindt zijn oorsprong in de energie. Turkije heeft alle belang bij een geplande gaspijplijn vanuit Quatar via Syrië en Turkije naar Europa. Ook Saoedi Arabië wil koste wat het kost deze pijplijn, omdat het hiermee zoveel invloed krijgt dat het qua invloed haar grote concurrent Iran voorbij kan streven.

Ook Amerika is groot voorstander van deze geplande gaspijplijn, omdat hiermee Rusland direct zou worden getroffen en daarmee de dominantie die Rusland nu heeft als energieleverancier.

Toen de Syrische president Assad dan ook jaren geleden weigerde toestemming te geven voor de aanleg van deze pijplijn vanwege haar banden met Rusland, was het lot van Syrië bezegeld en zit Europa opgescheept met een enorm vluchtelingenprobleem.

De Europese Unie volgt trouw in de voetsporen van de Amerikaanse buitenland politiek en dus is ook de toestand tussen de EU en Rusland verslechterd en is diezelfde EU nu wanhopig op zoek naar alternatieve energievoorziening.

Probleem daarbij is dat ze met geen mogelijkheid om Erdogan heen kunnen op dit gebied en dat is de werkelijke reden dat hij met fluwelen handschoenen wordt aangepakt.

Het hele politieke circus is in feite niets anders dan een gevecht om de energie. Wie de energievoorziening in handen heeft, die bepaalt wat er gebeurt.

Voorlopig heeft Erdogan naast alle andere troeven ook nog de Europese energiekraan in handen.

Nu heeft de EU een grote mond dat wanneer Erdogan opnieuw de doodstraf zal invoeren dit voor hen voor een grens is die niet mag worden overschreden. Erdogan heeft in de praktijk al meerdere malen laten zien volkomen lak te hebben aan alle dreigementen omdat hij met de dag meer troefkaarten in handen schijnt te krijgen.

En dus zal Erdogan blijven doen wat hij wil, zullen er wat sputterende geluiden komen uit de EU en zullen ze Erdogan precies geven wat hij wil en dat is onder andere visumvrij reizen voor 80 miljoen Turken.