Voor mensen die zeggen dat het allemaal niet zoveel uit maakt dat Brussel uiteindelijk de controle zal krijgen over onze pensioenfondsen, is het volgende verhaal uit China van belang.
De situatie in China is de laatste jaren alles behalve rooskleurig. De motor van China, de productie van goederen en de export is behoorlijk vast gelopen en dit heeft dan ook geresulteerd in een behoorlijke beurscrash vorig jaar, waardoor veel doorsnee Chinese burgers veel geld zijn kwijt geraakt.
We hebben het afgelopen jaar kunnen zien hoe de Chinese overheid op alle fronten heeft ingegrepen om verder verlies op de beurs te voorkomen en om maar vooral te doen alsof er helemaal niets aan de hand is.
En om dat te bereiken werden er hedgefondsmanagers, handelaren, mensen die “geruchten verspreiden” gearresteerd, werd gestopt met het verhandelen van “futures” en werden er nog een aantal vergelijkbare maatregelen genomen.
Zoals altijd in ieder land speelt ook de Centrale Bank weer een belangrijke rol en de People’s Bank of China deed dit door in de achtergrond stiekem zelf aandelen te kopen, hetgeen ze nu ook hebben toegegeven.
Net zoals bij ons zijn ook in China de pensioenpotten aanzienlijk gevuld en net zoals bij ons werkt dat ook daar als een magneet en heeft de overheid haar oog op die pensioenfondsen laten vallen.
De Chinese pensioengerechtigden gaan, zonder dat ze dit weten, investeren in Chinese aandelen.
Volgens een bericht op Bloomberg zullen in de tweede helft van dit jaar de eerste 300 miljard dollar van lokale Chinese pensioenfondsen worden overgedragen naar het Nationaal Fonds voor Sociale Zekerheid (NCSSF) van de overheid, die het namens hen zal beleggen in Chinese aandelen.
Formeel doen ze dit soort investeringen natuurlijk geheel op vrijwillige basis omdat de overheid eerder dit jaar heeft meegedeeld, dat ondanks de grote crash vorig jaar op de beurs, het NCSSF toch een opmerkelijk fantastisch resultaat heeft weten te bereiken van 8 procent op jaarbasis.
Dit, terwijl he grootste pensioenfonds niet verder kwam dan een resultaat van 2,3 procent.
Alle Chinezen applaudisseren dan ook heel luid voor het NCSSF, hetgeen volgens de officiële kanalen maar weer eens bewijst dat de overheid als geen ander weet hoe het moet omgaan met geld van haar inwoners en het NCSSF heeft dan in China ook dezelfde reputatie als Warren Buffet in Amerika.
Dit betekent natuurlijk wel dat China een geweldig risico neemt met pensioengelden van haar inwoners en een teken dat ze behoorlijk wanhopig aan het worden zijn. Want, verspelen ze het geld van de Chinese gepensioneerden op de beurs omdat deze misschien nog veel verder onderuit zal gaan, dan hebben ze een immens probleem met sociale onlusten en dergelijke.
Maar, volgens een goed ingevoerde China analist, Hao Hong van Bocon International Holdings Co is er nog een andere, heel belangrijke reden waarom pensioenfondsen vrijwillig/gedwongen geld afstaan aan het NCSSF om te investeren in Chinese aandelen.
Het is een directe boodschap naar de Chinese bevolking, die nogal massaal heeft afgehaakt als belegger vorig jaar na de aanzienlijke verliezen die ze hebben geleden.
“Kijk, als jullie pensioenfonds geld geeft aan het NCSSF om te investeren in Chinese aandelen, dan weet je dat aandelen van Chinese bedrijven een goede belegging zijn. Dus gaan jullie ook maar weer met een gerust hart Chinese aandelen kopen”.
Dat de pensioenfondsen worden gedwongen om hun geld te investeren in Chinese aandelen wordt er gemakshalve niet bij vermeld.
Een tweede reden schijnt te zijn dat met de pensioengelden straks het NCSSF kan fungeren als een soort “plunge protection team”, die bij een volgende turbulente situatie op de Chinese beurs kan meehelpen door de boel te stabiliseren en/of manipuleren.
De moraal van het verhaal is dat wanneer overheden in het nauw komen, ze niet zullen aarzelen om de pensioenpotten in te zetten. Wat dat betreft zijn onze overheid en die van de Europese Unie geen haar beter dan de Chinezen en daarom is het zo belangrijk dat de uiteindelijke controle van de Nederlandse pensioenfondsen nooit en te nimmer naar Brussel overgedragen hadden mogen worden.
