De problemen bij de Italiaanse banken zijn niet nieuw. Maar, het zijn nu wel problemen die steeds meer op de voorgrond treden en die nu uiteindelijk hebben geresulteerd in het stil leggen van de handel in aandelen van sommigen van die banken.
Er wordt gezegd dat de Italiaanse banken voor een bedrag aan 360 miljard euro aan slecht krediet hebben uit staan, maar dat woord slecht moet vervangen worden door krediet dat nooit en te nimmer terug betaald gaat worden.
En het is nu de Italiaan Mario Draghi die als Voorzitter van de Europese Centrale Bank een brief heeft gestuurd naar de Italiaanse banken om dat percentage leningen wat nooit terug betaald gaat worden drastisch te verminderen.
Hij eist dat een aantal banken 30 procent van die portefeuille afschrijven of verkopen binnen drie jaar en dat wordt nog een hele opgave.
We praten dan ook over een enorm bedrag aan leningen dat uitstaat en niet wordt terug betaald. Het gaat alleen in Italië om 360 miljard euro en dat is een derde van alle NPL’s (Non Performing Loans, oftewel leningen die niet worden afbetaald) in de gehele Eurozone.
Eén van de banken die het meest onder vuur ligt is de oudste bank van Italië, Monte di Paschei di Sienna. Deze bank heeft 46,9 miljard euro aan NLP, terwijl dit in opdracht van Draghi terug gebracht moet gaan worden tot 32,6 miljard in drie jaar tijd.
De bank zoekt kopers voor de portefeuille met leningen, maar niet zo vreemd dat die niet te vinden zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, Monte dei Paschi heeft dringend 14 miljard euro nodig om aan de Europese eisen te voldoen.
De handel in het aandeel Monte dei Paschei werd maandagmiddag door de autoriteiten stil gelegd, nadat het in eerste instantie ruim 10 procent had verloren op de beurs van Milaan. Het aandeel eindigde uiteindelijk met 7,5 procent in de min.
Dat was trouwens niet de enige bank waarvan de handel in aandelen werd stil gelegd. Hetzelfde gold voor de aandelen van Unicredit en de Banca Popolare dell’Emilia Romagna (BPER).
De aandelen verloren zoveel, ook omdat beleggers hun twijfels hebben of deze banken wel in staat zullen zijn om voldoende nieuw kapitaal aan te trekken om te kunnen voldoen aan de eisen die aan hun buffers worden gesteld.
Ze hebben in feite het dubbele probleem van en het kwijt raken van een deel van de slechte leningen en het verhogen van hun kapitaal zodat ze eventuele problemen die kunnen ontstaan tijdens een crisis kunnen doorstaan zonder hulp van de centrale bank.
We schreven enkele dagen geleden het volgende:
De Italiaanse overheid gebruikt nu Brexit als excuus om te zeggen dat de banken in het land dringend 40 miljard euro aan bailout nodig hebben. Dit volgens berichten in de Wall Street Journal.
Dat niet alleen, ze proberen dat ook voor elkaar te krijgen door middel van wat men in Brussel illegale staatsteun noemt en daar worden grote bezwaren tegen gemaakt.
Wat men in Brussel wil is het volgende:
Een probleem wat daar nog eens bij komt, is dat de regels voor het redden van banken per afgelopen januari zijn veranderd. Waar we vroeger een bailout hadden, grotendeels betaald door de belastingbetaler, hebben we nu de bailin, waarin ook rekeninghouders met een saldo hoger dan 100.000 de sigaar zijn. Maar, ook zijn mensen die bijvoorbeeld met hun pensioengeld bankobligaties hebben gekocht deze kwijt.
Er doen nu talloze verschillende verhalen de ronde. De ene zegt dat Renzi maling heeft aan Brussel als puntje bij paaltje komt en hij overheidssteun zal gebruiken om de banken overeind te proppen en anderen zeggen weer dat hij zich zal gaan houden aan de Europese regels.
Enkele zaken zijn zeker. In feite verkeren een hoop Italiaanse banken in staat van faillissement en zoals de Deutsche Bank aan gaf: De afgelopen weken werden de koppen in het nieuws gedomineerd door de Engelse politiek beslommeringen, maar het lijkt erop dat deze zullen worden vervangen door berichten over de gezondheid van de Italiaanse banken.
