Wanneer we terug kijken op de toch wel schokkende gebeurtenissen de afgelopen week met betrekking tot onze pensioenfondsen, dan speelt staatssecretaris Jetta Klijnsma daarin een bedenkelijke hoofdrol.
Zij is een dame die als het ware is opgegroeid in de politiek en heeft buiten die politiek dan ook nog nooit een betrekking gehad.
Jetta hoort thuis bij de Partij van de Arbeid en als zodanig verwacht je dan ook iemand die op komt voor de belangen van de werkenden in dit land en dan zeker voor wat betreft hun pensioenen.
Maar, het tegendeel schijnt waar te zijn.
Het door het Nederlandse parlement goedgekeurde pensioenakkoord met de naam IORP-II is een tweede poging om dit erdoor te krijgen. Iets minder dan twee jaar geleden probeerde men dit ook, maar toen hield Nederland haar poot stijf. De reden toen was een heel gezonde, namelijk dat men de Europese invloed op ons pensioenstelsel veel te ver vond gaan.
Nu, minder dan twee jaar keurt het Nederlandse parlement het weggeven van de controle van de pensioenfondsen naar Brussel opeens goed en de manier waarop dat is bekokstoofd lijkt niet zuiver op de graat. Om dat te kunnen constateren, hoef je alleen maar even te volgen wat er zoal is gebeurd.
Ongeveer een week voor het Engelse referendum, was er in Brussel op 15 juni al een akkoord bereikt over deze pensioenregeling. Dit bereikte akkoord werd volledig geheim gehouden, omdat men als de dood was dat dit uit zou lekken voordat het referendum in Groot Brittannië zou worden gehouden. Want, als dat het geval zou zijn geweest, dan was de overwinning voor het Brexit kamp nog vele malen groter geweest.
Dan, direct na de Brexit, moet het Nederlandse parlement op een razendsnelle manier instemmen met dit verdrag, zonder dat ze de kans hebben gekregen om het akkoord goed te bestuderen.
Jetta Klijnsma doet net alsof de Kamer al sinds 2014 iedere keer goed is geïnformeerd over de voortgang van dit akkoord, maar dat is maar ten dele waar. De enige informatie die de Kamerleden tot de avond van 28 juni hadden waren de hoofdlijnen van het akkoord.
Dat was dan ook de reden dat CDA Kamerlid Pieter Omzigt klaagde dat hij zo wat de halve nacht moest doorwerken om het 100 pagina dikke document te kunnen bestuderen voor de stemming de volgende dag op 29 juni 2016. Een document dat bovendien nog helemaal in het Engels was.
Nu zal Omzigt dat gedaan hebben, want dat is iemand met “hart voor de zaak”, maar al die andere Kamerleden zijn of gaan slapen of hebben andere interessante dingen gedaan, maar die hebben niet de nacht doorgebracht met het bestuderen van de stukken van Jette Klijnsma.
En toch stemmen de volgende dag VVD, PvdA, D66 en Groenlinks vrolijk in met het weg geven van de controle van ruim 1200 miljard euro achtergesteld loon van Nederlandse werknemers.
Laat het volgende allemaal even goed in zinken:
Ruim 60 procent van alle pensioengelden in de hele Europese Unie, bestaat uit Nederlands pensioengeld. Waarom moet er op een dergelijke geniepige manier door Jetta Klijnsma worden gehandeld om zo snel mogelijk de controle over die enorme berg geld over te dragen aan ongekozen technocraten in Brussel?
Is Jetta Klijnsma volkomen naïef, dom, slordig en traag of heeft ze dit bewust allemaal zo gedaan?
Heeft ze bewust gewacht met het doorsturen van het volledige akkoord naar de Kamerleden tot de avond voor de stemming, omdat ze wist dat er dan maar een enkeling zou zijn die het zou doorspitten?
Dezelfde Klijnsma die doodleuk uitlegt aan de Kamer dat Nederlandse pensioengerechtigden die in de toekomst een probleem krijgen met hun pensioenfonds hun zaak dan misschien via een buitenlandse rechter moeten aanvechten.
De volgende paragraaf is de slotparagraaf uit de brief van Klijnsma naar de Kamer:
‘Wanneer er sprake is van een collectieve waardeoverdracht naar een andere lidstaat kan het per casus verschillen welke rechter bevoegd is ten aanzien van een bepaalde beslissing. Daarbij geldt ten alle tijden dat er tegen een besluit van een rechter in beroep kan worden gegaan waarbij doorprocederen uiteindelijk leidt tot een eindoordeel van het Europese Hof van Justitie’.
Zoals ze op GeenStijl zeggen: misschien handig om nu al een talencursus bij het LOI aan te vragen omdat je voor je pensioen misschien straks moet procederen bij een rechter op Cyprus.
Maar, het wordt nog erger.
Want, volgens de econoom Ad Broere en ook nog anderen mag wat onze overheid heeft gedaan helemaal niet.
Pensioenen is iets tussen werkgevers en werknemers en is iets waar de overheid geen enkele zeggenschap over heeft.
Het geld in die fondsen hoort toe aan de pensioengerechtigden en niet aan een overheid. Onze overheid heeft iets weg gegeven waar het geen enkel recht op heeft en geen enkele zeggenschap.
