Wanneer angst moet worden gebruikt om een instituut zoals de Europese Unie overeind te houden, dan weet je dat je er weinig zinnige argumenten zijn om een verdeeld Europa als een Unie in stand te houden.
Ook nu, meer dan een week na de Brexit, wordt angst gebruikt om burgers zo bang te maken dat ze het wel uit hun hoofd zullen laten om ook iets dergelijks te willen.
En dus krijg je berichten zoals de volgende:
Voor het Verenigd Koninkrijk liggen door de stem voor een brexit twee grote gevaren op de loer: inflatie en recessie.
Dat zei het Franse bestuurslid van de Europese Centrale Bank François Villeroy de Galhau zondag op een conferentie.
Maar, het wordt nog erger.
Geert Mak maakt het in het NRC wel heel bont door te stellen dat met de Brexit ouders hun kinderen hebben terug geschopt naar de vorige eeuw.
Verder schrijft hij:
De Brexit was – en is – een ernstig geval van volksmisleiding. De meeste verkiezingsbeloften bleken direct al onhaalbaar, de belangrijkste aanstichters verdwenen haastig van het toneel. Belletje trekken. Toch stemden miljoenen Britse kiezers vol vuur voor een Brexit en niet zonder reden. De Amerikaanse journalist Thomas Frank signaleerde al eerder exact hetzelfde fenomeen in zijn thuisstaat Kansas, waar de arbeiders massaal waren overgelopen naar Republikeinse kandidaten.
Hoe meer een samenleving in beroering is, hoe sterker die neiging wordt, zeker bij mensen met weinig opleiding en weinig kansen.
Tot zover Geert Mak.
Ook hier zien we weer die elitaire benadering van “dit alles is veroorzaakt door laagopgeleiden en ouderen onder de bevolking die niet weten waar ze over praten, dus we kunnen dat eigenlijk niet helemaal serieus nemen.”.
Geert Mak spreidt dezelfde arrogantie ten toon als de ongekozen bureaucraten in Brussel die doen alsof iemand hen het recht heeft gegeven om over het lot van de meer dan 500 miljoen Europeanen te beslissen.
Dat is een nuchtere constatering die niets te maken heeft met leeftijd of opleiding. Het heeft te maken met wat men vroeger noemde “gezond verstand”.
Het begrijpen dat je niet een kunstmatige homogene gemeenschap kunt afdwingen met zoveel verschillende volken en culturen binnen Europa.Dat je dan uiteraard een situatie gaat scheppen waarbij de ene helft van de Unie de andere helft overeind moet houden, omdat Brussel heeft besloten dat alles door de hele Unie gelijk dient te zijn.
Na de Brexit uitslag ligt de situatie wel iets anders dan de doemdenkers ons willen doen geloven.
In werkelijkheid zijn alle voorspelde rampen niet uitgekomen en ruim een week na de Brexit staat de beurs in Londen op een absoluut hoogtepunt. Ook de Amsterdamse AEX doet het buitengewoon goed.
En in de Volkskrant lees je een heel ander verhaal over de situatie in Engeland:
Landen strijden om Britse gunsten: veel interesse voor sluiten handelsverdragen.
‘Bye Bye Europe. Hello World.’ Het motto van de Britse Brexiteers is afgedaan als neo-koloniale grootheidswaan, maar een week na de Brexit hebben de eerste niet-Europese landen reeds interesse getoond in handelsverdragen met het Verenigd Koninkrijk. Onder meer India, Australië en Ghana strijden om de Britse gunsten.
De verdere strekking van het artikel in de Volkskrant heeft ook een positieve tendens, van: het wordt misschien even moeilijk omdat de expertise om allerlei nieuwe handelsovereenkomsten af te sluiten een beetje is verdwenen, maar de wereld staat klaar om zaken te doen met de Britten.
Zo te zien begint ook een groter deel van de Nederlandse bevolking te beseffen dat de Europese Unie misschien toch niet zo zaligmakend is als ze ooit dachten.
Volgens de laatste opiniepeiling van Maurice de Hond is het animo voor Europa inmiddels aardig bekoeld.
Op de vraag of Nederland zich uit de EU moet terug trekken zeg nu 37 procent “ja”, vergeleken met 25 procent in 2011.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
