De afgelopen week hebben duizenden mensen hun mening gegeven over wat er nu precies aan de hand is met Brexit, en vooral waarom de Engelse bevolking zo gestemd heeft als ze hebben gedaan.
Zoals we eerder constateerden, wordt er in de pers veelal gedaan alsof dit een rebellie is die ontstaan is doordat de lager opgeleiden ontevreden zijn over hun leven, niet genoeg salarisverhogingen hebben gekregen de laatste jaren en zien dat het gat tussen arm en rijk steeds groter zien worden.
Ook de bank die in de nabije toekomst wel eens kan gaan zorgen voor de totale ineenstorting van ons financiële systeem, de Deutsche Bank, komt in een analyse met als oorzaak: Klassenoorlog. Het arme gepeupel dat in opstand komt tegen de rijke elite.
En dat dit iets is, waar we niet aan kunnen ontsnappen en dat zij ook niet precies weten wat de oorzaak van deze klassenoorlog is. Of het nu de globalisatie is, de ongelijkheid, de slechte economische groei of een combinatie van die factoren.
De conclusie van de Deutsche Bank is dat uit het feit dat er binnen Europa allerlei anti establishment bewegingen actief zijn dit aantoont dat er in een democratie nooit een status quo kan bestaan en er altijd een reactie zal volgen. De Brexit is een dergelijke heftige reactie en zij denken omdat de economische groei in Engeland wel meevalt, je dit soort dingen vaker tegen zult gaan komen in landen waar het minder goed gaat met de economie.
Michael Krieger, een ervaren ex Wall Street handelaar en nu uitgever van het blog Liberty Blitzkrieg ziet het heel anders.
Hij noemt het de dood van de technocraten.
Wat is nu eigenlijk een technocratie?
Technocratie is een organisatorisch systeem, waarbij de beleidsmakers beslissen aan de hand van adviezen van deskundigen op deelterreinen, veelal wetenschappers of ingenieurs. Het beleid wordt aldus uitgetekend na uitgebreide technische, economische en sociale analyses, en de knopen worden doorgehakt op basis van de resultaten van deze analyses, niet op basis van ideologie.
Met andere woorden, een technocratie wordt in feite gerund door deskundigen die aan niemand verantwoording schuldig zijn.
De Engelse Minister van Justitie, Michael Gove, zei in een interview met de Engelse krant, The Telegraph het volgende:
“Ik denk dat mensen in dit land genoeg hebben van deskundigen. Mensen die denken dat zij weten wat goed is voor een volk”.
Gove die voor een Brexit was, werd na het uitspreken van bovengenoemde woorden nog net niet helemaal afgemaakt door de pers. Zijn woorden werden omschreven als “gevaarlijk” en hij werd aangevallen omdat hij tegen intellectuelen zou zijn.
Natuurlijk heb je deskundigen op deze wereld. Mensen die ergens voor hebben geleerd of in de praktijk hebben bewezen dat ze bepaalde dingen heel goed kunnen.
Maar, je kunt nog zo’n bekende expert zijn of nog zo’n geleerd iemand met allerlei letters voor of achter je naam, maar wanneer je als aankomend handelaar op Wall Street komt werken zoals Michael Krieger deed, dan is er maar één ding dat telt, en dat is resultaat.
Ongeacht wie je bent of waar je vandaan komt, je wordt geacht een bepaalde prestatie neer te zetten en doe je dat niet, dan wordt je daar keihard op afgerekend.
Krieger geeft een mooi voorbeeld hoe dit in de praktijk werkt in de politiek. Na de crisis van 2008 bleven al de “experts” die de crisis mede hadden veroorzaakt gewoon doorgaan waar ze voor de crisis ook al mee bezig waren geweest. Er kwam dan in Amerika een nieuwe president, Obama, maar zijn adviseurs waren nog precies dezelfde. Mensen zoals Larry Summers en Timothy Geithner.
Deze laatsten zijn mede verantwoordelijk voor de gigantische fraude die de wereld op de rand van de afgrond heeft gebracht, die vervolgens zichzelf een bailout gaven, iedere verantwoording volledig ontweken en weer vrolijk door gingen met het geven van “advies” aan de nieuwe president.
Dit zijn dan de soort mensen die bekend staan als “deskundigen”.
Waar het om gaat volgens Krieger is dat het altijd zogenaamde “deskundigen” zijn die de puinhopen veroorzaken en wanneer het dan faliekant fout gaat krijgen een hoop mensen de schuld en de “deskundigen” lopen fluitend weg, gaan gewoon verder waar ze zijn gebleven en leggen nooit aan wie dan ook enige verantwoording af.
Met de Europese Unie gaat het nog een stap verder. Ook daar heb je allerlei deskundigen die de ongekozen leiders adviseren. Maar, waar in de gewone wereld in ieder geval de leiders ter verantwoording worden geroepen ook al blijven de deskundigen buiten spel, zelfs dat gebeurt hier niet.
Na de nederlaag voor het blijven kamp in Engeland, had de Engelse premier Cameron nog het fatsoen om zelf ontslag te nemen.
Heeft iemand van ons ook maar één van de Europese leiders zijn of haar ontslag zien aanbieden?
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
