Men laat er bij de Europese Unie geen gras over groeien. Direct na de Brexit uitslag, werd bekend gemaakt dat er een voorlopig akkoord was met alle lidstaten over de pensioen wetgeving.
Hoe geniepig alles in Brussel in zijn werk gaat, blijkt wel uit het feit dat deze overeenkomst al lang klaar lag, maar men deze niet durfde te presenteren omdat er dan nog veel meer Engelsen voor Brexit gestemd zouden hebben.
Het belangrijkste punt van dit nieuwe zeer geheime en schimmige akkoord is dat pensioenfondsen zich straks in andere Europese landen mogen gaan vestigen.
Nederland heeft natuurlijk hele strenge regels voor de pensioenfondsen en hoewel daar uitgebreid over wordt gemopperd, heeft dat er aan de andere kant voor gezorgd dat deze pensioenfondsen letterlijk bulken van het geld. Alleen al voor Nederland praten we over een bedrag van 1400 miljard euro.
Gisteren is er over die plannen gestemd in de Nederlandse Tweede Kamer en zoals verwacht zijn die plannen goedgekeurd.
Een meerderheid in de Tweede Kamer heeft woensdag ingestemd met nieuwe, internationale richtlijnen voor pensioenfondsen.
En dan wordt er juichend gedaan over het volgende:
Met de nieuwe internationale regels krijgt De Nederlandsche Bank (DNB), de toezichthouder op de Nederlandse pensioenen, meer zeggenschap over fondsen die naar het buitenland willen verhuizen.
Alles opgelost, prima toch, de DNB houdt toezicht en onze pensioenen zijn helemaal veilig op Cyprus of in Griekenland.
De werkelijkheid zit zoals gewoonlijk iets anders in elkaar:
“Het wordt makkelijker voor fondsen om te verhuizen naar een ander land. Daar hebben wij grote moeite mee”, zegt Kamerlid Pieter Omtzigt.
Hij diende daarom woensdag een motie in om de Europese richtlijnen een halt toe te roepen, maar hij kreeg geen steun van een meerderheid. Naast regeringspartijen VVD en PvdA, stemden ook D66 en GroenLinks daar niet mee in.
Er verdwijnt volgens Omtzigt nog meer zeggenschap voor Nederland. Bij een voorgenomen verhuizing van een pensioenfonds naar het buitenland moet DNB een advies geven aan de toezichthouder in dat betreffende land. Een negatief advies, bijvoorbeeld omdat het toezicht niet in orde is, kan vervolgens worden aangevochten bij de rechtbank in dat land.
“Daarmee verdwijnt er een enorm slot op de deur. Een pensioenfonds kan in een land gaan zitten waar het toezicht slap is en vervolgens te veel pensioen uitkeren. Op de lange termijn komt zo’n fonds dan in de problemen. Voor welk probleem is dit een oplossing?”, vraagt Omtzigt zich over de richtlijnen af.
En dan heeft Omtzigt het nog maar alleen over wanneer er geen andere dingen fout gaan bij een Nederland pensioenfonds op een exotische locatie ergens in Europa. Wie zegt dat er straks geen nieuwe Europese regels komen die zeggen dat pensioenfondsen zijn gevestigd in een bepaald land moeten om de banken in dat land te redden.
Dat soort regels wordt natuurlijk pas bekend gemaakt als de 1400 miljard euro aan pensioengeld uit Nederland is verdwenen.
Wat voor complete onzin is het dat een pensioenfonds mag vertrekken uit een land waar het thuis hoort? Wie of wat worden daar beter van?
En dan is het antwoord waarschijnlijk niet, de gepensioneerden van ons land.
De volgende opmerking op GeenStijl is ook iets om over na te denken:
“Als er een Kamerbrief van vijf kantjes binnen komt over het falen van Van der Steur, dan hebben de partijen een week nodig om die te bestuderen. Maar over 100 pagina’s over de toekomst van de Nederlandse pensioenen kan binnen 12 uur gestemd worden – in het nádeel van de pensioenhouders”.
Eerst de geheimzinnigheid, toen de vertraging omdat de Britten niet mochten weten van dit plan en het er dan vervolgens in een record tempo doorheen rammen.
Het lijkt weer een geval van vooral de burgers niet te veel vertellen en ze al helemaal geen gelegenheid geven om de kleine lettertjes aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
