Vandaag wordt in Engeland door veel mensen gevierd als een bevrijdingsdag. De dag waarop ze erin geslaagd zijn een vreemde bezettende macht de deur te wijzen.
En dat het een bezettende macht is, blijkt uit het volgende:
Slecht weinig mensen schijnen te weten hoe de Europese Unie is ontstaan en dat het juist de bedoeling was om allesbehalve een democratie te worden.
De bekende Engelse auteur Frederick Forsyth (o.a. bekend van Dag van de Jakhals) publiceerde vorige week een artikel in de Engelse krant The Telegraph over hoe de Europese Unie is ontstaan en vooral wat eigenlijk de bedoeling van dit alles was.
Hij concentreert zich daarbij niet op het verhaal dat de EU zou zijn ontstaan door een wens van Amerika en de CIA om op deze manier Europa te kunnen controleren, maar op de persoon die ook wel bekend staat als de “founding father” van de EU, de Fransman Jean Monnet.
Als mensen hier zouden doen wat Forsyth heeft gedaan, dan zou de Europese Unie wel eens een heel kort leven zijn beschoren.
Want, het enige wat je hoeft te doen is kijken wat Jean Monnet zoal heeft geschreven.
Monnet was niet de enige die na de oorlog betrokken was bij de oprichting van wat toen nog heette de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Er waren er nog een aantal, zoals de Italiaan Gasperi, de Duitser Hallstein, de Belg Spaak en de Fransman Schumann.
Forsyth zegt dat al deze mannen na de oorlog getraumatiseerd waren. Ze hadden allemaal de totale vernietiging van hun continent meegemaakt door de oorlog en na de Tweede Wereldoorlog namen ze zich voor dat dit nooit meer mocht gebeuren. Op zich een begrijpelijk streven.
Monnet analyseerde wat er eigenlijk fout was gegaan en hoe die Tweede Wereldoorlog had kunnen ontstaan. En volgens hem was dat het feit dat het Duitse volk een Oostenrijkse demagoog had gekozen als hun kanselier. Wat hij daar van leerde is hem de rest van zijn leven bij gebleven en hebben wij daar tot op de dag van vandaag mee te maken.
De oplossing volgens Monnet was dan ook om een enorme Superstaat te maken die vanaf de Noorpool via de Russische grens tot aan Malta zou lopen en die op politiek- , sociaal- , economisch- en militair gebied één geheel zou vormen met een eigen grondwet.
Omdat er alleen sprake zou zijn van provincies in Europa kan er ook geen oorlog meer worden gevoerd. Een beetje vreemde gedachte voor een man die getuige was geweest van de Spaanse burgeroorlog.
Omdat kolen, ijzer en staal de onmisbare zenuwen van de oorlogsindustrie waren, moesten die na de oorlog zo snel mogelijk onder centrale controle komen. Hiermee zou ook voorkomen worden dat een land zich weer stiekem ging bewapenen. Op basis van die logica begon met met de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal als voorloper van de Superstaat.
Maar, daarmee was de grote vraag van hoe de Europese Superstaat bestuurd moest gaan worden, nog niet beantwoord. Toen hij daarover ging nadenken kwam hij tot de conclusie die vandaag de dag in Europa nog steeds geldt.
In de jaren dertig was gebleken dat democratie niet had gewerkt.
In Italië en Duitsland waren de bevolkingen massaal achter de demagogen aangelopen omdat zij hen volle magen en een baan beloofden in ruil voor marcherende en scanderende hordes.
Dus, de democratie moest verdwijnen. Dat kon niet het systeem worden waarmee het nieuwe Utopia geregeerd moest worden, zoveel was duidelijk.
In plaats daarvan zou er een nieuw systeem komen, een regering die bestond uit een verlichte elite van bureaucraten. Het schorriemorrie (wij) waren eenvoudigweg te dom, te emotioneel, te weinig geleerd om op een veilige en verantwoorde manier hun nieuwe regering te kiezen.
De eindconclusie van Monnet was dan ook dat de democratie onveilig was en vervangen diende te worden. Voor mensen die denken dat dit propaganda is, zoek het op, want hij heeft het allemaal opgeschreven.
Monnet bleef nog wel met een immens probleem zitten en dat was de toenmalige zes leden van de EGKS ervan te overtuigen hun land en democratie op te geven en die over te geven aan de Europese oligarchie, de regering van de elite.
Het volgende is wat Monnet schreef:
“De landen van Europa moeten naar de Europese Superstaat worden geleid, zonder dat de bevolking begrijpt wat er gebeurt. Dat kan bereikt worden door een aantal opeenvolgende stappen, ieder van die stappen vermomd als een economisch doel, maar dit zal uiteindelijk en onherroepelijk leiden tot een federatie”.
Met andere woorden, hij kon ze niet dwingen, want hij had geen tanks. Hij kon ze niet omkopen, want hij had geen geld. Hij kon ze niet overtuigen, want zijn argumenten waren beledigend.
Dus, was de optie die overbleef en die tot op de dag van vandaag wordt gehanteerd: De opzettelijke keus voor een overheid door misleiding.
De felste voorstanders van een Superstaat Europa zijn bijna altijd zonder uitzondering de pilaren van de maatschappij. De mensen die gewend zijn aan hoge salarissen, administratieve macht en enorme privileges.
Allemaal zaken die voor 95 procent van de bevolking niet van toepassing zijn. Vandaar de noodzaak voor deceptie of misleiding.
Frederick Forsythe besloot zijn stuk als volgt:
Wij hebben onze democratie niet op een presenteerblaadje aangeboden gekregen. Er waren eeuwen van strijd voor nodig om dit voor elkaar te krijgen en in de periode 1940 tot 1945 zijn verschrikkelijke offers gebracht om het te verdedigen en te behouden.
Het is ons geschonken door reuzen, het is weg gegeven door dwergen.
Gelukkig voor de Engelsen zijn ze net op tijd wakker geworden, nu wij nog.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
