Toen men de Europese Unie bedacht en ontwierp, is er nooit geen rekenen gehouden met het feit dat er ook ooit landen zouden zijn die graag willen vertrekken uit de Unie.
Maar, met het komend referendum in Engeland volgende week, lijkt die mogelijkheid nu toch echt dichterbij te komen.
Dat er geen plan was voor landen om te vertrekken uit de Eurozone, bleek wel uit het antwoord dat Mario Draghi, voorzitter van de Europese Centrale Bank, gaf drie jaar geleden tijdens het hoogtepunt van de Griekse crisis, toen iemand hem vroeg of er back-up plannen bestonden voor het geval een land gedwongen zou worden de Eurozone te verlaten.
Draghi: “Nu vraagt u mij iets dat zo hypothetisch is, dat ik daar geen antwoord op heb. Misschien heb ik toch een gedeeltelijk antwoord. Dit soort vragen wordt gesteld door mensen die zwaar onderschatten wat de Euro betekent voor de Europeanen, voor het Euro gebied. Ze onderschatten hoeveel politiek kapitaal er al in Europa is geïnvesteerd. En dus blijven ze vragen stellen, zoals: Wat als de Euro onderuit gaat en wat als een land de Eurozone verlaat? Europa is geen draaideur, de Euro is een project in de Europese Unie. Dat is waarom het voor u zo moeilijk is om mensen zoals mij te vragen: Wat zou er gebeuren als? Geen plan B”.
Voor het oog van de wereld doet men echter alsof de mogelijkheid dat een land ooit de Eurozone zou willen verlaten niet bestaat, maar in de achtergrond is er wel degelijk een scenario, alleen mag daar nooit aan worden gerefereerd in het geval dit andere landen ook zou kunnen inspireren om te vertrekken.
Ook Bloomberg laat weten dat er geen wegenkaart bestaat voor de Europese autoriteiten voor het afhandelen van een Brits vertrek. Nu is dat er wel degelijk, want dat wordt behandeld in artikel 50 van het verdrag van Lissabon. In het geval van Engeland is het helemaal eenvoudig, want er is totaal geen sprake van een monetaire of fiscale eenheid.
De voorstanders doen eigenlijk maar één ding en dat doen ze fanatiek. Dreigen met alle rampspoed en tegenslag die een mens mogelijkerwijs maar zal kunnen verzinnen wordt het lot van de Engelsen wanneer ze besluiten om het heft in eigen hand te nemen.
Het IFF (Institute of International Finance) in Washington zegt dat een Brexit een grotere bedreiging vormt voor de wereldeconomie dan het omvallen van Lehman Brothers destijds.
David Cameron heeft al gedreigd met een Derde Wereldoorlog en zijn Minister van Financiën, George Osborne, doet daar nog een schepje boven op door te dreigen met belastingverhogingen en draconische bezuinigingen.
Donald Tusk, één van de vele ongekozen presidenten van de EU, gaat zelfs zo ver door te zeggen dat dit het einde kan inluiden van de Westerse politieke beschaving.
Hoe men ooit dacht blijkt wel uit het feit dat een exit scenario vanuit de EU pas in 2009 wettelijk is geregeld. Er is simpelweg nooit vanuit gegaan dat er iemand zou zijn die de Unie al dan niet vrijwillig zou verlaten.
Om de ramp voor Brussel helemaal compleet te maken, zijn er op 26 juni verkiezingen in Spanje die uiteraard zwaar zullen worden beïnvloed door een eventueel Brexit.
Vervolgens zijn er dan in 2017 verkiezingen in Nederland, Frankrijk en Duitsland.
De belangen voor de gevestigde orde zijn zo enorm groot dat het bijna niet voor te stellen is dat een Engeland zo maar Europa kan of mag verlaten.
En wie weet, tovert het “blijven kamp” op het allerlaatste moment nog een onverwacht konijn uit de hoge hoed.
Zo niet, dan kunnen mensen zoals Mark Rutte en Frans Timmermans misschien binnen niet al te lange tijd aanspraak maken op een wachtgeld uitkering.
