Eén van de grote problemen in de hedendaagse politiek is het feit dat mensen meer en meer voelen dat de politiek in Den Haag mijlenver verwijderd staat van de dingen waar zij zich zorgen om maken en waarvoor ze graag oplossingen willen zien.
Besluiten die in Den Haag worden genomen gelden voor het hele land en zo heeft Den Haag bijvoorbeeld besloten dat tien procent van alle sociale huurwoningen moet worden toegewezen aan vluchtelingen die een verblijfsvergunning hebben gekregen.
De volgende twee paragrafen zijn afkomstig uit de Volkskrant:
“Vluchtelingen met een verblijfstatus krijgen voorrang bij de toewijzing van sociale huurwoningen. De precieze cijfers zijn niet bekend, maar we groeien dit jaar toe naar ongeveer 10% van de vrijkomende woningen voor vluchtelingen’.
Doordat vluchtelingen met een verblijfstatus voorrang krijgen, worden de wachtlijsten voor een sociale huurwoning langer. Voor een grondgebonden woning met tuin is de wachtlijst ongeveer tien jaar. Volgens Bosch neemt de wachttijd toe met 5% tot 10%. ‘Het gaat te ver om te zeggen dat de wachtlijsten ontstaan door de toewijzingen aan asielzoekers.’
Nee, inderdaad de wachtlijsten zijn niet ontstaan niet door de vluchtelingen. Ze waren er al, maar worden wel aanzienlijk langer.
Slachtoffers hiervan zijn meestal jonge mensen die staan te popelen om zelfstandig te gaan wonen, maar dit niet kunnen. De media staan de laatste tijd vol berichten over krankzinnige wachttijden voor een sociale huurwoning.
Ben je geen vluchteling en sta je niet onder psychiatrische behandeling dan moet je volgens de RTL ranglijst in Purmerend 21 jaar lang wachten op een sociale huurwoning en in Hoofddorp 17 jaar. Hilversum is iets beter, want daar wacht je maar 13 jaar. Amsterdam is weer 17 jaar en zelfs in een relatief kleine plaats zoals Barneveld wacht je al 7 jaar.
Gisteren was het volgende bericht te lezen bij Rijnmond:
Stichting Nieuw Thuis Rotterdam heeft al 140 woningen gekocht om gevluchte Syrische gezinnen in onder te brengen. Uiteindelijk wil de stichting in de stad huizen kopen voor 200 families. De aankoop van particuliere woningen is begin dit jaar van start gegaan.
Met de aankopen is een bedrag gemoeid van 20 miljoen euro; gemiddeld 100.000 euro per woning. De panden staan verspreid over de stad. Wel worden wijken ontzien waar al veel mensen een bijstandsuitkering hebben, zoals de zogeheten Rotterdamwet-wijken.
Er staat niet bij hoe die stichting aan al dat geld komt om die woningen te kopen, maar na enig zoekwerk komt het volgende tevoorschijn:
De Rotterdamse filantropische stichting De Verre Bergen, die in handen is van de havenfamilie Van der Vorm, heeft honderd woningen gekocht om Syrische gezinnen met een verblijfsvergunning te huisvesten.
Met het huisvestingsprogramma, dat de naam Stichting Nieuw Thuis Rotterdam (SNTR) draagt, wil de filantropische stichting de gemeente Rotterdam helpen, die in de eerste helft van dit jaar 906 zogeheten statushouders moet huisvesten.
De familie Van der Vorm is een van de rijkste families van Nederland, met een geschat vermogen van 6,2 miljard euro. Ze bezitten het grootste deel van de aandelen in de investeringsmaatschappij HAL, die onder meer belangen heeft in tankopslagbedrijf Vopak, baggeraar Boskalis en optiekketen GrandVision.
Stichting De Verre Bergen heeft huizen aangekocht van particulieren met een waarde van rond de 100.000 euro die langer dan zes maanden te koop stonden. De eerste gezinnen moeten in juni de eerste woningen betrekken. Ze mogen zo lang blijven als ze willen.
Natuurlijk prachtig dat vluchtelingen op deze manier worden geholpen, maar hoe zit het met al die Nederlandse mensen die op lijsten staan en ook heel graag ergens willen wonen?
Wie helpt hen?
De politiek?
Gisteren verscheen er eveneens een bericht in het AD dat er in totaal maar vijf mensen in de Tweede Kamer zitten die niet geen HBO of universitaire opleiding hebben gehad. De resterende 145 hebben dat wel.
Opvallend genoeg is de SP op dit moment de bollebozenfractie: drie Kamerleden dragen zelfs een doctorstitel.
Met andere woorden, de volksvertegenwoordiging is geen vertegenwoordiging van het volk, want meer dan 90 procent van de bevolking heeft geen HBO of universitaire opleiding heeft genoten.
Geen van die Tweede Kamerleden kent het probleem van het wanhopig op zoek gaan naar een sociale huurwoning die er niet is. Ze gaan naar een bank, krijgen zonder problemen een hypotheek en zoeken een mooie woning “op stand”.
Mensen die niet zoveel verdienen als leden van de Tweede Kamer en toch maar gaan proberen bij een bank, krijgen vaak de volgende soort reacties.
De banken beginnen keihard te lachen als ik om een hypotheek vraag, terwijl de huur die ik betaal hoger is dan de maandlasten die ik aan een hypotheek kwijt zou zijn.
Ik zou dus wel elke maand die hoge huurprijs zonder problemen moeten kunnen betalen, maar geen hypotheek. Heel krom.
Het is heel jammer dat het wonen op campings en bungelowparken verboden is door de regering, anders zou ik het wel weten. Dat scheelt namelijk een heleboel in de maandlasten.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
