Nadat Duitsland erin is geslaagd om de Griekse bevolking te onderwerpen door de “linkse” Griekse regering te laten werken als een pion van de Duitse banken, vindt datzelfde Duitsland nu het IMF op haar pad die de totale plundering van Griekenland wil voorkomen.
Dat is het keiharde oordeel van de voormalige Amerikaanse onderminister Paul Craig Roberts, die in een artikel op Counterpunch verder gaat met:
De regels van het IMF verbieden de organisatie om geld te lenen aan landen die niet terug kunnen betalen. Het IMF is op basis van onderzoek en analyse tot de conclusie gekomen dat Griekenland niet terug kan betalen. Daarom is het IMF niet bereid om Griekenland nog meer geld te lenen, waarmee de (Westerse) banken terug betaald kunnen worden.
Het IMF stelt dat een deel van de Griekse schuld moet worden kwijt gescholden. Dit ook omdat een deel van die schuld door een aantal partijen goedkoop is opgekocht in de hoop daar een goede winst op te kunnen maken. Het IMF vindt daarom dat de Griekse schuld tot een dermate niveau geschrapt moet worden, dat de economie van het land dit ook daadwerkelijk kan opbrengen.
De banken willen niet dat Griekenland haar financiële verplichtingen kan nakomen, omdat de banken van plan zijn de Griekse onmacht om niet te kunnen betalen, willen gebruiken om de Griekse bezittingen te plunderen en om het sociale vangnet dat gedurende de vorige eeuw is opgezet, te vernietigen.
Het neoliberalisme is van plan om feudalisme in ere te herstellen. Enkele roofbaronnen en vele horigen. De één procent en de 99 procent.
De manier waarop Duitsland het ziet is dat de IMF aan Griekenland geld moet lenen, waarmee de Duitse banken kunnen worden betaald. Dan moeten de Grieken worden gedwongen om het IMF terug te betalen door het inleveren van hun pensioen, het wegvallen van de publieke dienstverlening en alle andere middelen die ze kunnen bedenken om aan geld te komen.
In de praktijk zal blijken dat al dit geld niet genoeg is en dus worden er nog meer bezuinigingsmaatregelen doorgevoerd, waarbij de Grieken worden gedwongen om hun nationale bezit te verkopen aan buitenlandse investeerders, zoals nutsbedrijven, havens en beschermde Griekse eilanden. Deze kopers zijn dan vaak de banken zelf of hun grote klanten.
Tot nu toe hebben de “crediteuren” alleen toegezegd om een bepaalde vorm van schuldverlichting door te voeren, maar dat pas over twee jaar. En daarbij is van kwijtschelding dan ook geen sprake, alleen waarschijnlijk verlenging van de looptijd.
Tegen die tijd zal de jongere generatie door middel van emigratie Griekenland hebben verlaten en zullen deze zijn vervangen door immigranten die op de vlucht zijn voor de door Washington gecreëerde oorlogen in het Midden Oosten en Afrika. Dat zal dan uiteraard ook de doodsteek zijn voor het Griekse sociale systeem.
Met andere woorden, Griekenland wordt vernietig door dezelfde EU waarin het, dom genoeg, haar vertrouwen had gelegd. Hetzelfde gebeurt er in Portugal en hetzelfde proces is al onderweg in Spanje. Het plunderen heeft al Ierland en Litouwen verwoest (naast een aantal Zuid Amerikaanse landen) en is nu onderweg in de Oekraïne.
De huidige berichten in de kranten over dat er een akkoord zou zijn bereikt tussen het IMF en Duitsland over het reduceren van de Griekse schuld tot een niveau dat het haalbaar zou zijn voor de Grieken, kloppen niet. Tot nu toe is er niet één crediteur bereid gevonden om ook maar één cent van de schuld af te schrijven.
Het enige dat het IMF heeft ontvangen van de zogenaamde “crediteuren” zijn niet gespecificeerde toezeggingen over het afschrijven van niet gespecificeerde bedragen over enkele jaren. En dan moet Griekenland ondertussen uiteraard wel aan alle voorwaarden voldoen.
De koppen in de kranten zijn niets anders dan retoriek dat op deze manier het IMF onder druk gaat zetten om haar eigen regels om te buigen en toch toe gaat geven om nieuw geld te verstrekken aan de Grieken zodat de Duitse banken kunnen worden betaald. Dit argument van niet gespecificeerde schuldafschrijving ergens in de toekomst wordt dus nu door het IMF gebruikt om haar besluit om toch geld te geven aan Griekenland te rechtvaardigen. Waarmee nu ook IMF een wetteloos werktuig is geworden en haar eigen regels en doelstellingen net zo weinig meer betekenen als de Amerikaanse grondwet of het woord van de Amerikaanse regering in Washington.
De media blijven maar schrijven over een bailout voor Griekenland.
Om het plunderen van een land en haar bevolking een bailout te noemen is Orwelliaans. Het hersenspoelen is zo succesvol dat zelfs de media en de politici van het geplunderde Griekenland dit financiële imperialisme een bailout noemen.
Overal in de Westerse wereld hebben een scala aan maatregelen, zowel door de overheden als het bedrijfsleven, ervoor gezorgd dat een stagnatie is opgetreden in inkomensgroei. Om toch winsten voor hun aandeelhouders te kunnen blijven melden zijn de megabanken en de grote bedrijven overgegaan tot het plunderen.
Wij zijn de plunderingsfase van het kapitalisme binnen gegaan. Totale verwoesting is het gevolg.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
