Er zijn altijd twee dingen. De ene is de koers van aandelen op de beurs en de tweede is de werkelijke stand van de economie.
En tegenwoordig hebben die twee steeds minder met elkaar te maken. Een verder fenomeen wat we tegenwoordig hebben is dat alles global is. Gebeurt er iets in China dan heeft dat grote gevolgen voor ons en ligt de Amerikaanse economie op haar achterste, ook dan heeft dat grote gevolgen voor Europa.
Afgaand op de voorzichtige renteverhoging afgelopen jaar door de Federal Reserve, zou je mogen concluderen dat het redelijk goed gaat met de Amerikaanse economie. Er werd in december al gesuggereerd dat er ook in het nieuwe jaar een aantal voorzichtige rentestapjes omhoog zouden volgen, omdat de economische vooruitzichten toch wel behoorlijk rooskleurig waren.
En tot verbazing van velen, begint de FED nu weer nieuwe geluiden te maken dat er een volgende renteverhoging zit aan te komen. Dit moet dan wederom een teken zijn dat het goed gaat met de Amerikaanse economie.
Echter, het gaat helemaal niet zo goed met de werkelijke economie als men wil doen voorkomen. In de echte economie praat je over zaken zoals kopen, verkopen en het transporteren van goederen. Voor dit laatste gebruikt men dan vrachtauto’s, spoorwegen, vliegtuigen en schepen.
Wanneer er veel spullen worden verkocht en versleept van de ene kant van het land naar de andere, dan groeit de werkelijke economie. En wanneer het tegenovergestelde gebeurt en er maar weinig wordt gekocht, verkocht en vervoerd, dan krimpt de economie.
De situatie die we nu zien in Amerika, vertoont veel overeenkomsten met die uit 2008. In beide gevallen stonden de aandelenbeurzen op recordhoogte en waren er duidelijk herkenbare problemen in de werkelijke economie.
Ongeveer hetzelfde doet zich nu voor.
Een belangrijke vervoersgraadmeter voor Amerika heet de Cass Transportation Index. Deze index stond over een 12 maanden periode gerekend in april 4,9 procent lager dan het jaar daarvoor.
De afgelopen maand april was voor wat vervoer betreft de slechtste sinds 2010. De maand april werd op haar beurt voorafgegaan door de slechtste maand maart sinds 2010.
Wat er gebeurt met die Cass Transportation Index is ook niet zomaar een dipje, want nu al 14 maanden achter elkaar loopt deze index terug vergeleken met dezelfde periode 12 maanden daarvoor.
Dit is onherroepelijk bewijs dat de werkelijke economie in Amerika al meer dan een jaar lang terug loopt. We zagen in 2007-2008 precies hetzelfde gebeuren, maar toen werd het publiek door de Federal Reserve en andere “experts” in slaap gesust met de mededeling dat er niets aan de hand was en er zeker geen recessie zou volgen.
Pal daarna, dropte de wereld in de grootste economische terugval sinds de Grote Depressie van de jaren 30.
Historisch gezien zijn de spoorwegen in Amerika altijd een goede indicatie van de stand van de economie. Ook daar bleek in april een terugval van ruim 11 procent, vergeleken met een jaar daarvoor. De zaken voor de spoorwegen gaan dermate slecht dat de spoorwegmaatschappij Union Pacific 292 locomotieven aan de kant heef gezet in Arizona omdat er geen werk voor ze is.
Iets dergelijks schijnt er nu ook te gebeuren in North Dakota, waar honderden spoorwegmensen de afgelopen weken ontslag hebben gekregen. En dit vanwege dezelfde reden, er is niet genoeg werk.
Dit zijn dan ook niet bepaald tekenen van een gezonde economie.
Dit alles gebeurt omdat er minder wordt gekocht en verkocht en er dan ook minder vraag is naar vervoer. Bedrijven melden lagere omzetten en het totale volume bedrijfsverkopen is dan ook iets van 15 procent lager dan in eind 2014.
Dit betekent dan ook weer dat voorraden zich opstapelen. De verhouding (ratio) tussen voorraden en verkopen is nu weer ongeveer gelijk aan die tijdens de laatste recessie.
Ondertussen loopt het aantal faillissementen in Amerika in een alarmerend tempo op en zijn er op dit moment dit jaar al 24 procent meer ontslagen aangekondigd dan vorig jaar om deze tijd.
Er wordt wel gesuggereerd dat de koersen van aandelen geflatteerd hoog zijn gebleven omdat de meeste grote bedrijven zich de laatste jaren hebben bezig gehouden met het opkopen van de eigen aandelen. Echter, ook dat programma loopt nu zwaar terug, want die terugkoop ligt dit jaar ook al 34 procent lager dan voorgaande jaren.
De vraag is dan ook, hoelang het nog duurt, voordat men de werkelijke stand van zaken onder ogen wil zien.
