De schulden van particulieren in Nederland en ook ongetwijfeld in België nemen toe. Ongeveer vergelijkbaar met wat er met overheden en banken gebeurt.
Het grote verschil met een burger is dat overheden nog nooit hun schuld hebben afgelost en wanneer banken het te bont maken worden ze gered door de belastingbetaler of door hun eigen rekeninghouders. Als reden wordt dan altijd aangevoerd dat ze te groot zouden zijn om te kunnen omvallen en dus moeten ze worden gered.
Burgers zijn echter niet groot, dus zij mogen gewoon omvallen wanneer ze hun schulden niet betalen. Geen bailout of bailin voor de burger, maar nu wel een adempauze.
Staatssecretaris Jetta Klijnsma en minister Ard van der Steur maakten bekend dat mensen met hoge schulden vanaf volgend jaar een adempauze krijgen om orde op zaken te stellen. Ze hoeven dan tijdelijk, maximaal een half jaar, geen afbetalingen te doen en worden daar ook niet over lastig gevallen.
Op zich klinkt dat als een redelijke pogingen om mensen met schulden te helpen, alleen lost het natuurlijk niets op. Na dat halfjaar zijn die schulden er nog steeds en als de persoon in kwestie dan niet is toegelaten tot het schuldsaneringstraject, dan komen de incassobureaus en deurwaarders in alle hevigheid weer op de deur bonzen. Dat niet alleen, maar de kosten en rentes zullen ook tijdens die adempauze waarschijnlijk door blijven lopen.
Eigenlijk verandert er niet zo gek veel met de situatie zoals die nu is. Mensen die in aanmerking willen komen voor een dergelijke adempauze moeten al in het schuldhulpverleningstraject van de gemeente zitten. Ook nu al kan de gemeente bij de schuldeisers om een adempauze vragen, maar kan die nog niet afdwingen. Vanaf volgend jaar moet dat wel mogelijk zijn.
Klijnsma zegt niet te verwachten dat er veel mensen gebruik zullen maken van deze adempauze, dus je vraagt je dan af waarom al die moeite.
We hebben dan natuurlijk uiteindelijk wettelijke schuldsanering waarbij mensen drie jaar lang op een houtje moeten bijten en waar de schuldeisers uiteindelijk de dupe van worden, want zij krijgen in de praktijk nauwelijks iets betaald.
Wanneer overheden schulden maken die alle perken te buiten gaan, doen ze wat de Amerikanen ieder jaar doen en dat is het schuldenplafond verhogen. Er is geen hond die kijkt naar de terugbetalingscapaciteit van de overheid, want in de praktijk zal die nooit iets terug betalen.
Met burgers ligt dat anders, want zij worden wel geacht om hun schulden terug te betalen.
Banken kunnen dag in dag uit gokken, zichzelf astronomische vergoedingen betalen en als het volkomen mis gaat en de schulden dusdanig uit de hand zijn gelopen dat er geen schijn van kans is om die ooit te kunnen betalen, dan springt de belastingbetaler bij in de vorm van een bail-out of de rekeninghouder bij die bank in de vorm van een bail-in.
Voor burgers ligt dat anders, want zij hebben niet de mogelijkheid voor een bail-out of een bail-in.
Banken zijn meestal te groot en mogen niet omvallen, burgers mogen dat wel, geen enkel probleem.
En er vallen heel wat om in Nederland en dat niet alleen, de bedragen waarmee ze omvallen worden ook steeds groter.
Voor Nederlanders die in 2014 de wettelijke schuldsanering in gingen bedroeg de schuld gemiddeld ruim 38 duizend euro en in 2015 was dit al toegenomen tot gemiddeld 43 duizend euro.
En hoe komen al die mensen aan schulden? Het antwoord is eenvoudig, omdat de banken met een schuldbekentenis van jou nieuw geld kunnen creëren:
Private banken hebben een jaloersmakende positie binnen het monetaire stelsel. Waar anderen moeten werken of lenen om aan geld te komen, kunnen deze banken zelf geld creëren door het eenvoudigweg in de eigen administratie bij te schrijven.
Private banken hebben dan ook een enorme sturende macht in de economie en daarmee in de maatschappij. Deze macht is niet aan principes van democratie en transparantie onderworpen. Ze gaat schuil in de private machtsstructuren achter banken en de particuliere belangen die daar spelen.
Hiervan hebben het grote publiek en de politiek nauwelijks een idee. Daarbij komt dat private banken zich doorgaans laten leiden door winstbejag. Ze zijn in beginsel dan ook geen verantwoording verschuldigd anders dan maximalisering van de aandeelhouderswaarde.
Kortom, wees verstandig, laat je niet verleiden door al die mooie aanbiedingen, waar je nu niets hoeft te betalen, alleen maar een handtekening zetten en dat geld komt later wel.
Iemand die geen schulden heeft is pas echt vrij.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
