Wanneer je openstaande vordering niet betaald, worden daar kosten bijgeteld en niet zo zuinig ook.
Zo kan het dat bijvoorbeeld een niet betaalde domeinnaamverlenging bij een provider van 5 Euro, zomaar opeens 50 Euro wordt. Dat is dan 10 keer het oorspronkelijke bedrag.
Naarmate de vordering hoger wordt loopt het percentage kosten ten opzichte van de oorspronkelijke vordering dan wel iets terug, maar een 100 Euro schuld, kan dan ook zomaar oplopen tot 500 of 600 Euro.
Degene die het uiteraard ook erg bont maakt is het CJIB, die werkelijk exorbitante bij de schuld optelt wanneer deze niet wordt betaald.
Al die “kosten” die door deurwaarders en incassobureaus worden gemaakt, worden ook volledig verhaald op degene die zijn of haar openstaande rekening niet heeft betaald.
En uit dit alles blijkt één ding overduidelijk:
Het hele Nederlandse systeem van proberen openstaande schulden binnen te halen is gebaseerd op de aanname dat iemand niet wil betalen.
Als iemand wel geld heeft, de vordering terecht is, maar gewoon weigert om te betalen, dan is het terecht dat de te maken kosten worden verhaald op degene die het veroorzaakt, de niet betaler.
Maar, de aanname dat mensen niet willen betalen en daar een volledig incassosysteem op baseren is een totaal verkeerde benadering.
Volgens een bericht bij de NOS van eind vorig jaar, hebben wij te maken met de volgende situatie:
Een op de vijf Nederlandse huishoudens kampt met problematische schulden. Toch blijkt de drempel naar de schuldhulpverlening hoog. Uit nieuwe cijfers die het ministerie van Sociale Zaken heeft gepubliceerd, blijkt dat slechts een klein gedeelte van de getroffen huishoudens hulp krijgt.
Verreweg het grootste deel van de mensen die hun openstaande rekening niet of niet op tijd betalen doen dat, omdat ze het niet kunnen. Ze hebben het geld niet.
Als iemand geen 100 Euro kan betalen, dan los je het probleem niet op door die persoon opeens 600 Euro te laten betalen.
Als iemand een boete van 200 Euro niet kan betalen, die later blijkt opgelopen te zijn tot 1500 Euro, dan ga je zo’n persoon niet opsluiten in de gevangenis zoals nu wel gebeurt.
Je gaat dan niet bij arme mensen die niet kunnen betalen een man of vrouw langs sturen die deurwaarder heet en die in naam van een onzichtbare koning je huisdier dreigt te verkopen.
Ongeveer 15 jaar geleden heeft onze overheid de antieke deurwaarderswet gemoderniseerd en dus staat er nu bij de beroepsorganisatie van deurwaarders de volgende zin te lezen:
Hiernaast zijn in de wet regelingen opgenomen die de concurrentie moeten bevorderen.
Het geld halen bij mensen die niet kunnen betalen is een commerciële bedrijfstak, waarbij onderling zoveel mogelijk moet worden geconcurreerd om winst te kunnen maken. Dat is de wetgeving waar onze overheid zich mee bezig houdt.
In plaats met het bevorderen van de concurrentie onder deurwaarders zou de overheid zich moeten realiseren dat de bulk van de mensen die niet betaalt, dit niet doet omdat ze geen geld hebben.
Dat er een ander systeem moet komen, waarbij gekeken moet worden naar oplossingen waarbij mensen alsnog hun rekeningen kunnen betalen, maar dan zonder al die kosten waardoor betalen totaal onmogelijk wordt.
En natuurlijk moeten deurwaarders en incassobureaus worden betaald, maar dat kan voor een deel ook gebeuren door de overheid die dan deze mensen omvormt tot maatschappelijke dienstverleners die samen met de betrokkenen om tafel gaat zitten om oplossingen te bedenken.
Wat zou de maatschappij opeens veranderen. Mensen zouden dan blij zijn met een brief van de deurwaarder op de mat, die dan natuurlijk maatschappelijke dienstverlener heet. Hoera, de deurwaarder komt langs om mij te helpen.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
