Wanneer wij uiteindelijk ooit op een dag deze planeet zullen verlaten, dan zullen we dat doen op precies dezelfde manier als dat we hier gekomen zijn. Met niets.
Iets wat door veel mensen misschien moeilijk is voor te stellen, maar er zal een moment komen dat alle bezittingen op deze aarde zullen verdwijnen als het bekende sneeuw voor de zon.
Nu heeft Aysso Reudink bij de Post Online daar een aardig artikel over geschreven, waarin hij stelt dat het helemaal niet zo’n slecht idee zou zijn om aan het eind van wat wellicht een goed leven op aarde is geweest, je bezittingen terug te geven aan de gemeenschap.
Als je dus dankzij je medemens zo rijk hebt kunnen worden, een fantastisch leven hebt geleid en je kinderen het beste van het allerbeste hebt kunnen geven, waarom zou je dan niet aan het einde van je leven alles wat je vergaard hebt teruggeven aan diezelfde samenleving? Het geld kun je immers niet mee in het graf nemen.
Het idee is eigenlijk heel logisch, want het is waarschijnlijk aan het eind van je leven best een prettige gedachte dat je iets hebt terug kunnen doen voor de maatschappij.
Probleem met het plan of idee van Reudink is dat de familie van degene die dit voornemen probeert in de praktijk te brengen, daar waarschijnlijk niet al te blij mee zal zijn. Vaak kunnen erfgenamen niet wachten totdat iemand de laatste adem heeft uitgeblazen, want dat valt er wat te verdelen.
Reudink kwam op zijn idee door het dode kapitaal wat door de rijken der aarde is verzameld in de offshore paradijzen. Een bedrag van 45 biljoen Dollar. Het past waarschijnlijk net op een rekenmachine en ziet er dan zo uit: 45.000.000.000.000
Dat is geld wat daar zit te zitten en waar helemaal niets mee gebeurt.
Het eeuwige probleem waar de mensheid mee zit, is dat degenen die alles hebben echt niet van plan zijn om dit te gaan delen met hun minder gefortuneerde medemensen. Ook systemen waarbij dit onder dwang gebeurt, zoals socialisme en communisme, werken in de praktijk niet echt.
Het probleem is dan ook meer een soort ontwerpprobleem in de mens. Een kleine constructiefout, waardoor ze worden geblokkeerd om echt aardige mensen te zijn en die factor heet angst.
Want, de enige reden dat mensen niet bereid zijn om te delen is angst. De angst dat wanneer ze dat toch doen, ze niet meer genoeg zullen overhouden voor zichzelf. In principe is de mens best een aardig dier, en wanneer er geen angst in het spel is, zijn mensen bereid heel veel te doen voor hun medemensen.
Maar, maak ze bang en opeens heb je een heel andere diersoort. Een soort die egoïstisch is en alleen maar aan zichzelf denkt.
Helaas draait alles in onze maatschappij om angst. Angst en dreiging zijn veelal de drijfveren, waarop de maatschappij draait.
Als jij niet doet, wat ik wil, dan…. Als jullie tegen de EU stemmen, dan zal de Derde Wereldoorlog uitbreken…..Als u niet per omgaande betaald, dan…….
Het idee van Reudink is een prima idee, maar om het een kans van slagen te geven moeten wij beginnen met ons te ontspannen en niet krampachtig proberen vast te houden aan dingen die we toch ooit zullen moeten loslaten.
Wanneer mensen zouden kunnen ontspannen, dan worden ze veel aardiger, voor anderen, maar ook voor zichzelf.
Bij de AA in Amerika hebben ze een slogan die iedereen moet ervaren, voordat ze uiteindelijk kunnen beginnen met de lange weg terug: Let go, let God.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
