De werkelijke reden voor het doordrukken van TTIP verdrag

Alhoewel een groot deel van de Europese en ook Amerikaanse burgers weinig voelt voor een TTIP verdrag zoals dat nu in de Europese achterkamertjes wordt uit onderhandeld, toch wordt er door Amerika veel druk gezet om dit snel door te voeren.

Via de Deutsche Wirtschaftsnachrichten is nu een interessante verklaring hiervoor naar buiten gekomen.

En dat is dat er maar één reden is waarom Amerika dit TTIP verdrag er zo snel doorheen wil drammen en dat is om de Amerikaanse banken te beschermen. Ze zijn namelijk bang dat deze banken megaclaims voor de kiezen zullen krijgen omdat Europese investeerders van mening zijn dat ze tijdens de schuldencrisis werden bedrogen door diezelfde banken.

En de reden dat dit naar buiten is gekomen is eigenlijk wel hilarisch, want het schijnt dat de Amerikaanse ambassadeur in Italië zich heeft versproken.

De ambassadeur, John Philips, maakte zijn opmerkingen vanwege het feit dat de Deutsche Bank wordt vervolgd door boze Italiaanse investeerders die vinden dat ze in 2011 door de bank op een dwaalspoor zijn gezet.

Ze deden dit door toen aan Italiaanse investeerders te vertellen dat de Italiaanse staatsschuld geen enkel probleem was en verkochten vervolgens voor 7 miljard Euro van hun eigen Italiaanse staatsobligaties aan de Italianen.

Opgeruimd staat netjes en we hebben er lekker aan verdiend.

Philips gebruikte dit nu als voorbeeld om aan te tonen dat wanneer een TTIP verdrag van kracht zou zijn geweest, dit soort acties niet meer voor kunnen komen.

Wanneer de TTIP verdragen eenmaal van kracht zijn worden bedrijven zoals nu gebeurt niet meer aangeklaagd bij de normale rechter, maar komt een dispuut terecht bij een arbitrage commissie.

Het TTIP verdrag heeft clausule die ISDS heet. Deze sectie die staat voor Investor State Dispute Settlements.

Het is een internationaal abritragepanel (een team wat disputen moet oplossen) dat uitsluitend bestaat uit corporate lawyers oftewel advocaten die optreden namens de megabedrijven.

Wanneer je dus denkt benadeeld te zijn door het advies van een bank, komt je klacht terecht bij die arbitrage commissie die wordt beheerst door de corporate lawyers en dus winnen de banken altijd, want de uitspraak die door deze entiteit wordt gedaan is voor alle partijen bindend en beroep is niet mogelijk.

En wanneer dit uiteraard voor Europese banken telt, gaat dit zo meteen ook tellen voor Amerikaanse banken.

Grote banken in Amerika zoals een Goldman Sachs en JP Morgan/Chase hebben in eigen land al miljarden Dollars moeten betalen aan gedupeerde klanten. Wat de ambassadeur nu in feite zegt is, dat wanneer TTIP er niet snel doorheen wordt gedrukt zouden bedrogen investeerders vanuit Europa ook de Amerikaanse banken kunnen aanspreken voor de door hen geleden schade.

Philips bedoelde door zijn voorbeeld druk te leggen bij de Duitsers om toch maar vooral op te schieten met dat TTIP verdrag, want hoe eerder dat getekend is, des te eerder zijn ook Duitse banken gevrijwaard van dit soort zaken.

Hij heeft dat niet letterlijk zo gezegd, maar dat is wel wat hij impliceerde.

Het gaat echter nog veel verder, want stel dat iemand er toch in slaagt om een bank voor een gewone rechtbank te dagen en veroordeeld te krijgen en stel die rechtbank vindt dat die bank veroordeeld moet worden dan nog kunnen de aandeelhouders van de bank de schade terugvorderen bij het land waar de uitspraak is gedaan.

Wanneer de investeerders van de bank zich benadeeld zullen voelen door een eventueel opgelegde boete, kunnen zij een zaak aanspannen bij het arbitrage panel en stellen dat hun winst nadelig is belast door de wetgeving van het land dat de boete heeft opgelegd. Wanneer het arbitragepanel in hun voordeel beslist, dan is dit bindend en kan de belastingbetaler van het land voor de schade opdraaien.

In de praktijk betekent dit straks dat er geen rechtbank meer een aansprakelijkheidszaak van een bank wil behandelen, maar deze zal doorverwijzen naar het arbitragepanel. Doen ze dat niet, dan loopt het land waarin de rechtbank zich bevindt grote risico dat zij opdraaien voor de boete.

En om het helemaal compleet te maken, het arbitragepanel bestaat uit drie arbiters en niet alleen is hun uitspraak bindend, er kan ook geen beroep tegen aan worden getekend.

Niet alleen wordt hiermee iedere vorm van beroep via een rechtbank uitgesloten, het zal langzamerhand een eind maken aan de democratie.

Normale rechtbanken en overheden worden buitenspel gezet en in onze wereld zal men zich onderwerpen aan de uitspraken een panel bestaande internationale aan de grote bedrijven verantwoording verschuldigde arbiters.

forum Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!