Als er ergens een moordende concurrentiestrijd plaats vindt, dan is het wel in de luchtvaart.
Bijna dagelijks lees je verhalen in de media over alweer een bezuinigingsronde bij een luchtvaartmaatschappij omdat de kosten te hoog zijn.
En die te hoge kosten liggen bijna altijd in de sfeer van personeel en bijna nooit in andere zaken zoals vliegtuigen.
Personeel is iets waar je als groot bedrijf nog net niet helemaal buiten kunt, maar als ze dan toch personeel moeten hebben, dan liefst zo weinig mogelijk en dan tegen zo laag mogelijke kosten.
Zo lees je nu weer dat er bij de KLM nog eens iets van 3.000 banen zullen gaan verdwijnen. Dat wil zeggen, het werk als zodanig gaat niet verdwijnen, maar wel de vaste banen die tot nu toe bij dit soort werk hoorden.
Men spreekt dan over voornamelijk lager personeel, zoals grondstewardessen en de mensen die de bagage sjouwen. Deze mensen zullen allemaal worden vervangen door mensen met een tijdelijk contract of uitzendkrachten.
Voorheen was de KLM juist een bedrijf waar mensen veelal hun hele leven lang bleven werken. Wanneer je eenmaal bij de KLM werkte dan deed je dat tot je pensioen. Maar, die dagen zijn voorbij.
Er zullen zo zegt men waarschijnlijk geen gedwongen ontslagen volgen, maar mensen met een vaste baan die vertrekken zullen worden vervangen door uitzendkrachten. Vanwege het feit dat heel veel mensen de KLM trouw bleven, werken er relatief veel oudere mensen en lost het probleem zich vanzelf op door vergrijzing.
Maar, als die vervanging eenmaal heeft plaats gevonden, dan zijn er 3.000 mensen die werken op tijdelijk contracten en geen enkele zekerheid hebben of ze daar volgend jaar nog zullen werken.
Voor sommigen zal dit misschien niet uitmaken, maar voor de meeste mensen is het een prettig en stabiel gevoel dat ze vast werk hebben en dat wanneer ze gewoon hun werk doen en ze willen, er een grote kans is dat ze daar over een aantal jaren nog werken.
Tot nog niet zo lang geleden hadden werknemers vaak een keuze. Ze konden er voor kiezen om bij hun werkgever te blijven. Wanneer dit bedrijf niet failliet ging of iets dergelijks en de werknemer gedroeg zich redelijk, dan had het bedrijf niet echt de mogelijkheid om die werknemer te ontslaan. Vanuit het standpunt van de laatste, gaf dit rust en stabiliteit.
Die keuze is er straks niet meer als de bulk van de werknemers in dit land op tijdelijke contracten moet werken omdat werkgevers geen vast dienstverband meer willen sluiten.
Al dit soort onzekerheden zal zeker niet meewerken aan een rustige en stabiele maatschappij zoals wij die voorheen kenden. Mensen zullen door al die onzekerheden onrustig worden en dat heeft dan weer een effect op veel andere zaken in de maatschappij.
Daarnaast is er nog een tweede belangrijke ontwikkeling die eveneens voor veel onrust zal zorgen in de naaste toekomst.
Meer en meer zullen er in de niet al te verre toekomst er banen gaan verdwijnen die ook niet worden overgenomen door mensen met tijdelijke contracten, maar door robots.
Technologisch zijn wij eigenlijk al zover dat tussen nu en zeg tien jaar veel van de saaie laag opgeleide banen door robots overgenomen kunnen worden.
Deze ontwikkeling is niet meer te stoppen. Een goed voorbeeld waar dit gebeurd zijn de banken. Er komen steeds minder mensenhanden aan handelingen te pas, want alles gaat of via internet of via een soort robots, zoals automaten waar je geld kunt storten.
En weer zijn het in eerste instantie de mensen met de minste opleiding die de meeste banen zullen verliezen.
Door alle bovengenoemde ontwikkelingen zullen we straks een maatschappij krijgen, waar voor veel mensen geen werk meer is. Geen werk betekent veelal weinig geld en voor diegenen die nog wel werken is er geen enkele zekerheid, want alles gaat richting tijdelijke contracten.
Dit alles zal waarschijnlijk één van de grootste uitdagingen voor onze maatschappij worden in de loop van deze eeuw.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
