Toen de Amerikaanse Federal Reserve afgelopen december de rente in Amerika voorzichtig verhoogde, was dit een teken dat de economie aldaar aantrok.
Een economie die aantrekt zorgt ook weer voor de broodnodige inflatie, dus dat waren allemaal goede berichten.
We zijn inmiddels enkele maanden verder en in werkelijkheid lijkt het helemaal niet zo goed te gaan met die Amerikaanse economie.
De export is teruggelopen, net zoals dat is gebeurd tijdens de twee laatste recessies. Dus, hoe men erbij komt dat de Amerikaanse economie in goede gezondheid verkeert, is een raadsel.
Wat wel opvalt, is dat er veel overeenkomsten zijn tussen de huidige periode en die van vorige recessies.
Eind 2014 bereikte de Amerikaanse economie een piek en sinds die tijd is deze gestaag gedaald. Dit is iets wat je verwacht wanneer een land in een recessie zit, maar niet een economie waarbij alle seinen dusdanig op groen staan, dat de Federal Reserve overgaat tot het verhogen van de rente.
Het is zelfs zo erg dat afgelopen januari de laagste Amerikaanse exportcijfers werden genoteerd in de laatste vijf en een half jaar. Dit alles wordt uiteraard toegeschreven aan het terugvallen van de totale wereldhandel.
Omdat de Amerikaanse export sneller daalt dan de import betekent dat de Amerikanen voor miljoenen Dollars meer spullen kopen dan de rest van de wereld van hen. Dat is economisch gezien natuurlijk geen voordelige zaak.
De afgelopen decennia zijn er in Amerika tienduizenden banen verloren gegaan, ten koste van een land zoals China. Banen die in landen als Amerika nooit terug zullen komen.
In lijn met de daling van de export is voor het eerst sinds 1952 de industriële output voor de vierde achtereenvolgende maand terug gelopen, ondanks het feit dat de economie formeel niet in een recessie zit.
Maar, de terugval in de economie in natuurlijk niet alleen een Amerikaans probleem. Het is een wereldwijd probleem waarvan wij op dit moment nog niet al te veel merken, maar andere landen des te meer.
Met China gaat het ook snel bergafwaarts en uit dat land komt net het bericht dat de indicator voor containervervoer naar het laagste niveau ooit is terug gevallen.
En dan hebben we het over de zogenaamde China Containerized Freight Index, afgekort tot CCFI). Deze index verschaft wekelijkse informatie over containervervoer en prijzen vanuit de grootste havens in China.
Waarbij de meeste overheidscijfers uit China in meer of mindere mate gemanipuleerd zijn, schijnt dit met de CCFI niet het geval te zijn en geeft deze het werkelijke beeld weer. Deze index is nu met nog eens ruim vier procent gezakt naar de laagste stand ooit. Dit betekent uiteraard dat er weinig of geen vraag is naar het vervoer van containers vanuit Chinese havens.
Wat velen zich natuurlijk afvragen, hoeveel meer moeten bepaalde cijfers nog zakken, voordat de wereld beseft dat ze in een soort economische meltdown verkeren.
Als de aandelenkoersen een graadmeter zijn, dan zou je denken dat iedereen die geld heeft te beleggen, last heeft van acute verstandsverbijstering.
Nu zijn natuurlijk ook veel mensen in aandelen gevlucht, omdat geld op de bank ook totaal geen rendement meer oplevert en je daar binnenkort moet gaan betalen voor het bewaren van je geld. Dus vanuit dat standpunt is het begrijpelijk, maar vanuit een economisch standpunt gezien zijn aandelen op dit moment veel en veel te hoog gewaardeerd.
Ondertussen is de Federal Reserve ook al aardig aan het terug krabbelen, want waar ze in december nog vier renteverhogingen zagen plaats vinden in 2016 is dat opeens terug gebracht naar twee. En geen van die twee staat voorlopig op het programma zo te zien.
Duidelijk is wel, dat wanneer de zaken zich verder ontwikkelen zoals de wereldwijde trend nu laat zien, dat ook die twee voorgenomen renteverhogingen dit jaar niet door zullen gaan.
Het is dan ook niet de eerste keer dat centrale banken er volledig naast zitten.
Discussieer verder over dit onderwerp op ons forum!
