Niemand van ons wil een herhaling van de financiële crisis van 2008. Maar, wanneer we kijken naar Italië, dan lijkt het erop dat zich daar een nieuwe financiële crisis aan het ontwikkelen is die van grote invloed kan zijn voor de rest van Europa.
Het Italiaanse banksysteem wordt wel vergeleken met de overhellende toren van Pisa. Een toren die letterlijk op ieder moment kan omvallen en in die val heel veel dingen zal meesleuren.
Wanneer Italiaanse banken inderdaad zouden omvallen als dominostenen, dan zal dit door geheel Europa voor een ongekende paniek gaan zorgen.
Al vanaf het begin van dit jaar is duidelijk dat het “rommelt” in de Italiaanse bankensector. De aandelen van divers banken kelderden toen naar beneden, maar sinds die tijd is het alleen nog maar erger geworden.
Sinds het begin van dit jaar hebben Italiaanse banken al 28 procent van hun waarde verloren en wanneer je naar sommige van de grootste Italiaanse banken kijkt, dan worden de cijfers nog veel angstaanjagender.
Afgelopen maandag verloren de aandelen van de bekende Monte dei Paschi Bank 4,7 procent van hun waarde en dit betekent dat deze bank sinds het begin van 2016 al 58 procent van haar aandelenwaarde heeft verloren. Net zoals wij nu kunnen zien in Zuid Amerika, lijkt het erop dat de problemen in Italië in een stroomversnelling terecht komen.
Wij hebben in het verleden kunnen zien hoe moeilijk het voor Europa was om met een reddingsplan voor Griekenland te komen. En dat voor een land met een relatief kleine economie. Op de wereldschaal staat Griekenland op positie 44.
Italië daarentegen staat op positie acht voor wat betreft de ranglijst van economieën op deze wereld.
Wanneer Italië echt gered moet worden, net zoals een Griekenland, dan beschikt Europa simpelweg niet over de middelen om een dergelijke meltdown het hoofd te kunnen bieden. Helaas, is dat nu precies wat er in Italië lijkt te gebeuren.
Het grote probleem wat de banken in Italië hebben is dat ze verdrinken in leningen die niet worden terug betaald. Volgens sommige analisten hebben we in Italië mogelijk de grootste bedreiging voor het al overbelaste financiële systeem op deze wereld.
Het gemiddelde percentage van wat men noemt NPL, Non Performing Loans, oftewel leningen die niet worden afbetaald, ligt ergens tussen de 17 en 21 procent van het totaal aantal leningen. Als we hier een bedrag aan koppelen, dan komt dit uit op maar liefst 200 miljard Euro. Er zijn zelfs Italiaanse banken die iets van 30 procent NLP in hun boeken hebben staan.
Men maakt zich ook bij Europese Centrale Bank grote zorgen. Vandaar worden dagelijks de liquiditeitsniveau ’s van banken zoals Monte die Paschi di Sienna en Banca Carige in de gaten gehouden.
De ECB zet de Italiaanse banken onder druk om hun kapitaalpositie te verbeteren, maar dat alles heeft niet kunnen voorkomen dat er stilletjes een bankrun is ontstaan op banken in Italië. Op een vrij rustige en onopvallende manier zijn er ondertussen miljarden Euro’s uit het Italiaanse banksysteem gehaald.
Mochten deze banken echter nog verder in elkaar zakken en het grote publiek is hiervan op de hoogte, dan kan je een stormloop verwachten.
En wanneer er eenmaal paniek zou uitbreken in Italië, dan zou dat zich snel verspreiden naar andere landen in financiële moeilijkheden zoals Spanje, Portugal, Griekenland en Frankrijk.
Als het echt mis gaat met Italiaanse banken, dan zijn de gevolgen voor Europa vele malen groter dan die met de Griekse problemen.
