Europese leiders laten verheugd weten dat er een overeenkomst is bereikt met Turkije over het indammen van de enorme stroom vluchtelingen die het oude continent dreigen te overspoelen.
Alhoewel her en der flink de wenkbrauwen worden gefronst vanwege het feit dat Turkije volkomen maling heeft aan de persvrijheid in het land door de anti Erdogan krant Zaman gewoon over te nemen en de redactie naar huis te sturen. Twee dagen later verschenen er lovende artikelen over de Turkse president Erdogan op de voorpagina.
Maar, Europa heeft niet zoveel keus en wanneer het zich teveel aan principes gaat vasthouden, dan komt er zeker geen oplossing voor de stroom vluchtelingen. Kwade tongen beweren dat Europa volledig door Turkije wordt gechanteerd omdat het geen kant op kan.
Turkije doet waar het goed in is en dat is onderhandelen. Ze zorgen goed voor zichzelf en onderdeel van het akkoord vormt het visumvrij reizen voor alle Turken door geheel Europa vanaf juni dit jaar.
Naast de eerder overeengekomen betaling van 3 miljard Euro eist Turkije nogmaals een bedrag van 3 miljard en ongetwijfeld zal dit door Europa braaf worden betaald.
Of men daadwerkelijk zo ver gaat om de besprekingen te beginnen over Turkse toelating tot de EU is nog maar de grote vraag. Het lijkt er meer op dat dit als zoethouder in de strijd is gegooid.
Op 17 maart komt het vervolg van dit verhaal en daarna zal in de praktijk moeten blijken of dit alles enig effect heeft. Tot nu toe hebben alle met de Turken gemaakte afspraken weinig of geen effect gesorteerd.
De Balkanroute voor vluchtelingen is in ieder geval gesloten en het lijkt erop dat die ook gesloten blijft. Mocht Turkije straks niet doen wat het moet doen, zal vooral het armlastige Griekenland daar het grote nadeel van ondervinden.
Aan alle kanten afgesneden van de rest van Europa loopt het een groot gevaar een soort groot vluchtelingenkamp te worden, waar dan misschien wel wat hulp naar toe gaat, maar voor de rest moeten de Grieken er maar mee redden.
Een ander groot gevaar bestaat uit het feit dat vluchtelingen straks andere routes zullen kiezen naar het noorden van Europa. Het land wat daarbij nadrukkelijk in beeld komt is Italië.
Mensensmokkelaars bieden nu al aan om vluchtelingen eerst over te zetten naar Griekenland, dan per bus te vervoeren naar Albanië om ze dan vervolgens met snelle rubberboten die niet worden gezien door de radar over te varen naar de Italiaanse kust.
Boven op dat alles moeten natuurlijk ook nog de landen afzonderlijk akkoord gaan met de nieuwe eisen van de Turken.
Veel landen zijn tegen het visumvrij reizen omdat Turkije nog steeds gebruik maakt van een oud type paspoort dat gemakkelijk is te vervalsen. Weer andere landen zullen helemaal niet bereid zijn om via een luchtbrug “goedgekeurde Syrische” vluchtelingen op te nemen vanuit Turkije.
Zoals gewoonlijk zal het in de praktijk weer neerkomen op landen zoals Duitsland, Zweden en Nederland.
De droom die velen hadden van één Europa lijkt heel ver weg. Premier Rutte verwacht dat de landen die onderdeel vormen van het Schengen akkoord voor het eind van het jaar hun grenzen weer allemaal open hebben, maar hij is dan ook een ras optimist.
Vooralsnog gaat Europa zoals we zo langzamerhand gewend zijn een onzekere toekomst tegemoet, met nog een aantal spannende zaken in het vooruitzicht.
Zo gaat Nederland begin april om te stemmen in een referendum over het Associatieverdrag met de Oekraïne. Een totaal voor de overheid niet bindend referendum, maar waarbij door de bevolking wel een heel belangrijk signaal richting Europa kan worden afgegeven.
En dan in juni gaat de Britten naar de stembus om te bepalen of ze nu wel of niet binnen Europa willen blijven. Wat de gevolgen zullen zijn van een eventuele Brexit weet helemaal niemand, simpelweg omdat zoiets nog nooit eerder is gebeurd.
